ებისმიერი ჩვენგანისთვის, არ არსებობს ცუდი გაკვეთილი, რომელიც შეგვიძლია ცხოვრების დასაწყისში, შუაში ან ბოლოში ვისწავლოთ
დამბლდორი: "კარგად მოწყობილი ტვინისთვის სიკვდილი მორიგი დიადი თავგადასავალია".
"თითოეული ჩვენგანი ვართ საკუთარი ცხოვრების აბსოლუტური კანონმდებელი, დიდების ან სიბნელის მიმცემი საკუთარი თავისთვის. ჩვენ ვართ ჩვენივე ჯილდო, ჩვენივე სასჯელი. მაშასადამე, ეს გაკვეთილი არის ძალისხმევა და მცდელობა, განასხვავოს ერთმანეთისგან რეალური და არარეალური, ნაკლებად კარგი და უკეთესი, გარდამავალი და მარადიული".
"თქვი ვოლდემორი, ჰარი. ყველა საგანს თავისი სახელი ჰქვია. მე ასე ვახსენებ მუდამ. სახელის წარმოთქმის შიში საგნისადმი შიშს აძლიერებს".
დამბლდორი: სიმართლე... რა მშვენიერი და თან რა საშინელი რამ არის, ჰარი. მასთან დიდი სიფრთხილე გჭირდება."
ჭეშმარიტ სიმდიდრეს და ნამდვილ უკვდავებას მხოლოდ ისინი აღწევენ, რომელნიც თავდაუზოგავი სურვილით არიან მოტივირებულნი და ეს არის ძიების დიდი საიდუმლო.
ჩვენ უნდა გამოვიყენოთ ინტელექტი, რათა ჩვენი ძიების ღრმა საფეხურებამდე მივიდეთ და ეს საბოლოო გადასვლა თითოეულმა ადამიანმა მარტომ უნდა განახორციელოს. ვინაიდან ამოცანის საბოლოო პუნქტი მარტო ყოფნას, ყოველგვარი გარეგანი დახმარების არარსებობას ითვალისწინებს.
ჩვენ გვჭირდება ცოდნის გასაღები, შინაგანი რეალობის კარის გასახსნელად, მაგრამ ეს გასაღები მოჩვენებითია და მისი აღმოჩენა მხოლოდ მას შეუძლია, რომელსაც ამოცანის შესრულების მოწოდება გააჩნია.
ბოროტებისა და ჩაგვრის დაძლევა ცნობიერებისა და ცოდნის სინათლით არის შესაძლებელი.