მეორე მხრივ, მზად იყავით იმისთვის, რომ გარკვეული დროის განმავლობაში თქვენი სამყაროს ნიშაში არავითარი ცვლილება არ მოხდება. ან პირიქით, თითქოს ჯიბრზე, სხვადასხვა უსიამოვნებები მოგეძალებათ. მერე რა? ეს ყველაფერი დროებითი დისკომფორტია, რაც რეალობასთან დამოკიდებულების ახალ დონეზე „გადასვლასთანაა“ დაკავშირებული. თქვენ ხომ იცით, რომ სარკე დაყოვნებით მუშაობს. საკუთარი ხაზის გაყვანა უნდა გააგრძელოთ, მიუხედავად ყველაფრისა. მშვიდად უნდა შეყოვნდეთ, რომლის დროსაც არაფერი მოხდება. ზუსტად ისე, როგორც ერთ ზღაპარშია: „უკან მოიხედავ - და გაქვავდები!“ დაე, სარკეში ნებისმიერი რამ მოხდეს, მე ხომ ვიცი: ვერსად წამივა - ადრე თუ გვიან იქ ის ფორმა აისახება, რომელსაც ჩემს აზრებში ვქმნი. თუ ცდუნებას გავუძლებ, უკან არ მოვიხედავ და მტკიცედ ვიდგები ჩემს პოზიციაზე, სარკეში ჩემი რეალობა ფორმირდება. ყველაფერი ისე იქნება, როგორც მე მსურს.