ანთროპოლოგია და ფსიქოლოგია აბსტრაქტული ადამიანის ფიგურით.
ინდივიდი უნდა განვიხილოთ არა როგოც რაღაც სტანდარტული ერთეული, არამედ როგორც რაღაც უნიკალური და ერთადერთი, რომლის ბოლომდე შეცნობაც პრინციპში შეუძლებელია და რომლის შედარებაც რამესთან ასევე შეუძლებელი.
რაციონალური არგუმენტების გამოყენებას წარმატების შანსი შეიძლება ჰქონდეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კონკრეტული სიტუაციის ემოციური სიმაღლე არ აჭარბებს რაღაც კრიტიკულ დონეს. თუ ვნებათაღელვა დაშვებულ ზღვარს სცდება, ასეთ დროს ფაქტიურად გამორიცხულია რაიმე გონივრული ქმედების განხორციელება. ასეთ შემთხვევებში გონივრულობას ანაცვლებს ლოზუნგები და ილუზორული სურვილები, ანუ დგება ასე ვთქვათ კოლექტიური უგუნურობა, რომელიც ფსიქოლოგიური ეპიდემიასავით ვრცელდება. შედეგად ზედაპირზე ტივტივდება ისეთი ელემენტები, რომლებიც აზრის ბატონობის შემთხვევაში, ჩაითვლება რთულად ასატან ასოციალურ ადამიანებად. ასეთი ინდივიდები იშვიათობას ნამდვილად არ წარმოადგენენ, მათი ხილვა შესაძლებელია ციხეებში ან ფსიქიატრიულ საავადმყოფოებში
რაციონალური არგუმენტების
რაციონალური არგუმენტების
მასა თრგუნავს გამჭრიახობას და აზროვნებას, და როგორც კი კონსტიტუციური სახელმწიფო სუსტდება, იგივე მასას მივყავართ დოქტრინალურ და ავტორიტარულ ტირანიამდე.
ჰიპოტეტურად რომ ვთქვათ,