მოამზადა: ქეთი ოდიშელმა (omnia)
სასწორი
სასწორის მფლობელი ღმერთი ანუბისი (სულთა წინამძღოლი)
სასწორი - მეშვიდე ასტროლოგიური ნიშანია. ის არის ერთადერთი ნიშანი 12 ზოდიაქოს ნიშანთაგან (საგანი) რომელიც არ წარმოადგენს არც ადამიანს, არც ცხოველს.
სასწორი წარმოადგენს ბალანსის, სამართლიანობისა და ჰარმონიის სიმბოლოს.ეგვიპტურ მითოლოგიაში სამართლიანობის სიმბოლოს- სასწორს ფლობდა ღმერთი ანუბისი (სულთა წინამძღოლი).
მას ქონდა ტურას თავი, ის ანაწილებდა გარდაცვლილთა სულებს მიწისქვეშეთის სამეფოში და აკონტროლებდა მათ (თავიანთი ცხოვრებიდან გამომდინარე, ვინც რა დაიმსახურა იმას იღებდა).
აღმოჩენილია ჩვ.წ.აღ-მდე დაახლოვებით 1500 წლის წინანდელი ანისის პაპირუსი, რომელზეც ასახულია სასამართლოს სცენა - ანუბისი დგას დიდ სასწორთან, რომლითაც წონიან გარდაცვლილის გულს.
ერთ პინაზე მოთავსებულია გული, მეორეზე ჭეშმარიტება, რომლის სიმბოლოსაც წარმოადგენდა ბუმბული.ამ სურათზე პინები გათანაბრებულია. ეგვიპტელებს სჯეროდათ,რომ ადამიანს აქვს უფლება მეორე სიცოცხლის მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ გარდაცვლილის გული (იგივე სული) და ჭეშმარიტება-ბუმბული წონასწორობაშია.სამართლიანობის სიმბოლო - თვალახვეული ქალი სასწორით ხელში ამბობს: ყველა მიიღებს დამსახურებისამებრ!
ბერძნულ მითოლოგიაში სამართლიანობის ქალღმერთი იყო თემიდა (Astraea-ს დედა). თემიდა და ასტრეა (უმანკოების სიმბოლო), ცაზე წარმოდგენილი არიან სასწორის და ქალწულის თანავარსკვლავედით.
ლეგენდის თანახმად, როდესაც კაცობრიობას (ან მის ერთერთ რასას) დაუდგება „ოქროს ხანა“(ღმერთების და ადამიანების ჰარმონიული თანაცხვოვრება) დედამიწას დაბრუნდებიან თემიდა და მისი ქალიშვილი ასტრეა.
საიდან მოდის მშვილდოსნის თანავარსკვლავედის ისტორია?
კენტავრი - ნახევრად ადამიანი, ნახევრად ცხენი. ერთადერთი ზოდიაქო, რომელშიც ერთიანდება ცხოველი და ადამიანი.
მშვილდოსანი, ეს არ არის ჩვეულებრივი კენტავრი, ეს არის დიადი, ბრძენი ქირონი, (ღვთაება სატურნის შვილი). ქირონი იყო ღმერთთა და ადამიანთა მეგობარი და ერთგული პირი.
ღმერთებმა ასწავლეს ქირონს, წამლობა (მკურნალობა), ნადირობა, მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე დაკვრა და რაც მთავარია მომავლის განჭვრეტა! დროთა განმავლობაში ქირონი თავად გახდა საუკეთესო მასწავლებელი. მის მოსწავლეები იყვნენ: იაზონი, კასტორი, აქილევსი, ჰერკულესი.
ერთხელ, როდესაც ჰერკულესი (ჰერაკლე) ნადირობდა ტახზე, მისმა მოწამლულმა ისარმა შემთხვევით ქირონი მუხლში დაჭრა, საშინელი ტკივილი აგიჟებდა დაჭრილს, ტანჯვას დასასრული არ უჩანდა, ის ხომ უკვდავი იყო...
ჰერაკლე შეპირდა ქირონს წამლის პოვნას (სიკვდილით შვება) . თავის მოგზაურობისას ის გადააწყდა პრომეთეს სამუდამოდ მიჯაჭვულს კლდეზე, არწივი კორტნიდა მის ღვიძლს.
უზენაესმა ღმერთმა-იუპიტერმა დაწყევლა იგი, საუკუნო ტანჯვა გაგრძელდებოდა ზუსტად იქამდე, სანამ ვინმე თავისი ნებით არ შეენაცვლებოდა. ტკივილისგან გატანჯულმა ქირონმა შეანაცვლა პრომეთე (ამგვარად იპოვა თავის წამალი), ის მოკვდავი გახდა და მალე გარდაიცვალა კიდეც. აი ჰერაკლემ კი ამ გზით პრომეთეც იხსნა.
ქირონის სიკვდილის შემდეგ იუპიტერმა მადლიერების გამო დააჯილდოვა ქირონი და მისი სიმბოლო - მამაცი კენტავრი ცაზე მოათავსა ვარსკვლავებთან ერთად....
ამგვარად გაჩნდა მშვილდოსნის თანავარსკვლავედი
.
მერწყულის თანავარსკვლავედი
ადამიანი, რომელიც ჭურჭლიდან ასხავს წყალს ( ზოგიერთ წყაროში მერწყული ორი ჭურჭლით გამოისახება, რომელიც სხვადსხვა მხარეს ასხავს წყალს)
ბერძნულად -ჰიდროჰოს
რომაულად- აკუარიუს
არაბულად- საკიბ-ალ-მა
ზოდიაქოს მეთერთმეტე ნიშანი.
ერთადერთი სიმბოლო 12 ნიშანთაგან, რომელსაც ქმნის ადამიანი და ნივთი (არასულიერი საგანი).
მერწყულის პირველი სიმბოლიკა მოდის ეგვიპტის და ბაბილონის მითებიდან. ეგვიპტეში იყო ასეთი მერწყული ღმერთი (Хэп) ხეპი. რომელიც ასოცირდებოდა მდინარე ნილოსთან, ხეპი ატარებდა ორ ჭურჭელს და თითოეული ჭურჭლიდან მომდინარი წყალი ასოცირებოდა სამხრეთ და ჩრდილოეთ ნილოსთან.
ეს ღვთაება ითვლებოდა სიცოცხლის მცველად, სიცოცხლის წყაროდ. არ იარსებებდა არანაირი ცოცხალი არსება ხეპის წყლის გარეშე. სწორედ ხეპს შესთხოვდნენ ძველად ფარაონები ნილოსის ადიდებას (გრაგნილს აგდებდნენ ნილოსში სადაც იყო ბრძანება/თხოვნა, ნილოსის ადიდების შესახებ) ძველბერძნულ ლიტერატურაში მერწყულს ხანადხან უკავშირებდნენ იუპიტერს, რადგან თვლიდნენ, რომ მისი ნებით მოდიოდა ციდან წყალი მიწაზე.
მერწყულთან ასოცირდება ასევე დევკალიონი (Deucalion) ერთადერთი კაცი, რომელიც გადაურჩა ყველაზე დიდ წყალდლდიდობას დედამიწაზე. დედამიწის შექმნამდე ღმერთების და ადამიანების თანაცხოვრება ჰარმონიული იყო. მიწა თვითონ იძლეოდა მოსავალს, არ იყო საჭირო ამისთვის შრომა. ნაკადულებად მოედინებოდა ღვინო და თაფლი, მაგრამ პანდორამ გახსნა აკრძალული „სირცხვილის ყუთი“ და ადამიანებს თავს დაატყდათ უბედურება და სნეულება.
იუპიტერმა სამყაროს გადახედა, გადაწყვიტა დედამიწა უღირსი ადამიანებისგან გაენთავისუფლებინა და ის დაესახლებინა კაცობრიობის ახალი ღირსეული რასით, მან ძმის - პოსეიდონის დახმარებით დედამიწას მოუვლინა წარღვნა (წმენდა,ქაოსით-გადარჩევა) გადარჩა მხოლოდ ორი ადამიანი Deucalion და მისი მეუღლე -Pyrrha.
დეუკალიონმა და პირამ თავშესაფარი იპოვეს პარნასის მთაზე, როდესაც იუპიტერმა მათი სანიმუშო ურთიერთდამოკიდებულება დაინახა, შეაჩერა წყლის დინება და მიწა გააშრო, წაიყვანა და უბრძანა დევკალიონს და პირას შემობრუნების გარეშე ,ზურგს უკან ესროლათ ქვები. ცოლ-ქმარმა მისი ბრძანება შეასრულა, ყოველი გადაგდებული ქვა კაცად იქცეოდა, ხოლო პირას მიერ გადაგდებული ქვა -ქალად. ასე გაჩნდა მიწაზე წარღვნის მერე ახალი რასა, დევკალიონი ითვლება ამ რასის მამად და პირველი მერწყულის სიმბოლოდ.
შუმერულ წყაროებში ტიგროსის და ევფრატის მდინარეები გამოსახავდნენ სწორედ მერწყულის ჭურჭლიდან გადმოღვრილ წყალს. შუმერების მე11 თვეს ერქვა - წარღვნის (დიდი წყალდიდობის) თვე. ასევე შუმერების წარმოდგენით მერწყულის თანავარსკვლავედი "ზეციური ზღვის“ ცენტრში მდებარეობდა და შესაბამისად მისი წლის ყველაზე წვიმიან სეზონს ემთხვეოდა. მერწყული განასახიერებდა ღვთაებას, რომელიც წარღვნის მაუწყებელი იყო ხალხისთვის. შუმერების ეს ლეგენდა ნოეს კიდობნის ბიბლიური თქმულების მსგავსია.
