შეხვედრა სიკვდილთან

Admin
აზრები
0
0

მაშინ 5 წლისა ვიყავი, სულ არ ვიცოდი სიკვდილი საერთოდ თუ არსებობდა ქვეყანაზე, ჩემი ბავშვური ოცნებე...

   death

ავტორი: ეკატერინე  სამხარაძე

   მაშინ 5 წლისა ვიყავი, სულ არ ვიცოდი სიკვდილი საერთოდ თუ არსებობდა ქვეყანაზე, ჩემი ბავშვური ოცნებები, შიშები და ფანტაზიაბი მქონდა და რამდენიმე თვის და მყავდა, უამრავი საყვარელი, პატარა ნივთით, რომელთა შორის პატარა, ლამაზი ვარდისფერი საბანაო ტაშტიც იყო, რომელზე ხტუნაობასა და ხმამაღლა სიმღერაზე ვგიჟდებოდი.

 

   ერთხელაც , გაზაფხულის თბილ, მზიან შუადღეს ჩემი დის ლამაზი ვარდისფერი ტაშტი გამიტყდა. დედაჩემი ძალიან სამართლიანი ქალი იყო და გადაწყვიტა, რადგან ტაშტი ამას თავად ვერ იზამდა სამაგიეროს გადახდაში დახმრებოდა, მაგრამ ჯერ პაპაჩემის მოხუცი დედისთვის - ქალბატონი ეკატერინესთვის  უნდა დაეხედა. ვიცოდი დასჯას მაინც ვერ გადავურჩებოდი, ამიტომაც რაღაცნაირად შევემზადე, მაგრამ ოთახიდან გამოსულ დედას აღარც მე ვახსოვი, აღარც ტაშტი და საერთოდ რა ექნა აღარ იცოდა.

 

   იმ დღე პირველად ვნახე როგორ დგება სიკვდილი, მშვიდად, უხმაუროდ როგორც პაზოლინის ფილმებში და ამავე დროს ისე საზარლად დიდიან პატარაიანად რომ ქედს ახრევინებს.

 

 იმ ღამეს არ დამეძინა, მგონი ჩემი უდარდელი ბავშვობა ზუსტად მაშინ დამთავრდა - მთელი ღამე გაქცევის გეგმას ვადგენდი, როგორ დამეღწია თავი სრული გაქრობისგან. მე მაშინ ისე მიყვარდა სიცოცხლე და ისეთი ცნობისმოყვარე ვიყავი, საკუთარი თავი ვარსკვლავზე ნაკლები არ მეგონა. უცებ კი აღმოჩნდა, რომ რაღაც უხილავს შეეძლო მოულოდნელად ყველაფერი შეეწყვიტა და მარტო ჩემი კი არა - დედაჩემისაც და ყველა იმ დამინის ვინც მიყვარდა და მივხვდი, რომ ფაქტიურად უკვე მკვდრები ვიყავით მეც და ისინიც კი ვინცე ჯერ არც დაბადებულიყო.

 

   ამას მნიშვნელობების და გადაფასებების მთელი სერია მოჰყვა. უნდა მეპოვა ისეთი რამ რასაც სიკვდილი ვერ წაშლიდა, ვერ რა - არ. ის რაც სიკვდილის სახის თანასწორი იქნებოდა. ასე შევიძინე მეგობარი, მრჩეველი, მასწავლებელი. ასე გავიგე, რომ ჩვენ რც სხეული ვართ, არც სული და არც გონება, არც ვექტორული წყობა, არც ასტროლოგიური წყობა და არც არანაირი ფსიქოლოგიური თუ სხვა კლასიფიკაციის ტიპი და ამავე დროს ვართ კიდეც ყველფერი რაც ჩამოვთვალე, როდის ყველაფერი ერთად და როდის ცალცალკე რომელიმე კომბინაციაში. ის რაც ჩვენ ნამდვილად ვართ ეს ჩვენი არჩევანია, რომელსაც აქ და ახლა ვაკეთებთ და ზუსტად ეს ერთ წამში გაფრთოებული დროა ჩვენი სიცოცხლე და ჩემი აზრით მხოლოდ ჩვენი არა, ზოგადად ესაა სიცოცხლე.

 

  მერე მივეჩვიე და შემიყვარდა ჩრდილი რომელიც სულ თან დამდევს, ყველას დაგვდევს. უკვე ავტომატურად ყველფერს მისი სახის წინაშე ვამოწმებ, ყოველთვის ვეკითხები ჩემს სიკვდილს და ისიც ყოველთვის მპასუხობს და არასოდეს მოვუტყუებივარ.

   ერთი პატარა ეშმაკობაც ნუ დაგავიწყდებათ, - როცა ყველა შიში გაქრება, როცა მართლა შეგიყვარდებათ სწორედ მაშინ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შეყვარებული სინამდვილეში არ არსებობს და არსებობს მხოლოდ მისი მოადგილე, მისივე სუსტი ანარეკლი - გარდაცვალება. ძებნას დაუწყებთ ნამდვილ სიკვდილს, ზუსტად იმას მე რომ ბავშვობაში დამზაფრა და ვერ იპოვით.

მსგავსი სტატიები

ვინ ვარ მე ჩემი იარლიყების მიღმა?


ავტორი: ლევან ჩახაია ვინ ხარ შენ იმ ყველაფრის მიღმა, რაც გისწავლია...

კარმული ეგრეგორები


  ავტორი: იოანე შენგელია მეგობრებო, წინამდებარე ტექსტი წარ...

შეჯიბრებები ბავშვებს ერთმანეთის მტრებად გარდაქმნიან


  ავტორი: ლევან ჩახაია შეჯიბრებები ბავშვებს ერთმანეთის მტრ...

სუიციდის პრევენცია მოზარდებში


ავტორი: ნანა აბესაძე რა არის სუიციდი? სიცოცხლის ხელყოფა. უფრო ზუსტ...

იდეების ჩანიშვნა


ავტორი: იოანე შენგელია თუ დაკვირვებულხართ, ჩვენი აზრების მიმდინა...

დაამსხვრიე ილუზია ისე, რომ არ განსაჯო საკუთარი თავი და შენ "აშენდები"


ავტორი: ლევან ჩახაია ილუზია ადამიანის თვითგადარჩენის საინტერესო ...

ეზოთერიის შესახებ...


ავტორი: მამუკა გურული ეზოთერია იმ სახით, რა სახითაც ვიცნობდით, მ...

იყიდე ჩვენი ელ. წიგნები PDF და MOBI (ქინდლის) ფორმატში

წიგნების სია

მეგობრებო, თქვენ გაქვთ შესაძლებლობა, რომ შეიძინოთ მაგმას ბიბლიოთეკის საუკეთესო წიგნები ელექტრონულ - PDF და MOBI (ქინდლის) ფორმატებში.

წიგნის მოთხოვნა

ტექსტის ზომა 16px
ტექსტის ფერი #666666
ფონის ფერი #ffffff