ავტორი: ნუცა აივაზაშვილი
21-ე საუკუნე გარდამავალი საუკუნეა საქართველოსთვის. სექსუალურ თავისუფლებაზე მხოლოდ ახლა ალაპარაკდა ერი. მრავალსაუკუნოვანი ჩაგვრა ქალური სექსუალობის მიმართ, აგრესიულ ამბოხს იწვევს ქალებში და - არა მარტო. როდესაც დგახარ ფილარმონიის წინ და გაჰყვირი ‘’ჩემი ფ...უ ჩემი საქმეა’’, საქმე თავისუფლების მოპოვებასთან კი არა, მრავალსაუკუნოვანი ჩაგვრის წინააღმდეგ გამოვლენილ პროტესტთან გვაქვს, რომელსაც, გამოვლენა სჭირდება და ხშირ შემთხვევაში, იმპულსურად, ანუ აგრესიულად ვლინდება. სამწუხარო ამ ყველაფერში ისაა, რომ დიდი ალბათობით, ისევ საკუთარ ფემინურ ენერგიას ვუქმნით საფრთხეს. ალბათ დასაწყისშივე უნდა შევთანხმდეთ, რომ ქალი და კაცი (ფემინური და მასკულინური) ერთმანეთისგან განსხვავდება. ასე რომ არ ყოფილიყო, ადამიანები უბრალოდ ერთსქესიანი არსებები ვიქნებოდით. აქვე აღვნიშნოთ, რომ განსხვავებულობა არ ნიშნავს იმას, თითქოს ერთი მეორეზე რამით მეტი ან ნაკლებია. გარდა ამისა, ყველა კაცში არის ქალური ენერგია და - პირიქით.
სამყაროში იდეალურადაა გადანაწილებული ყველაფერი, კაცი ‘’მონადირეა’’, ქალი ‘’მსხვერპლი’’. მასკულინური ენერგია აქტიურია, ფემინური - პასიური. თუმცა ეს არ ნიშნავს რაიმე ცუდს. კაცსაც და ქალსაც ეს როლები ქვეცნობიერის დონეზე ძალიანაც სიამოვნებთ, რადგან საუკუნეების მანძილზე ასე იყო და კოდს ასე მარტივად ვერავინ ცვლის. კოდის შეცვლის სურვილი არც გაჩნდებოდა, რომ არ ყოფილიყო პასიური ენერგიის ჩაგვრა. ამ ჩაგვრამ ქალები გადაიყვანა მასკულინურ ენერგიაში, ააღებინა ხელში ‘’მახვილი’’ და სუფრაჟისტების პიონერობით, ქუჩებში გამოიყვანა. ამორძალი ქალი ძალიანაც სექსუალურია, თუმცა მაშინ, როდესაც მასკულინურ და ფემინურ ენერგიებში ლავირების უნარი შესწევს.
იგივე ითქმის კაცებზე... როდესაც მამაკაცს (ისევ და ისევ საზოგადოებაში არსებული არასწორი ნორმების გამო) თავისი ფემინური ენერგიის გამოვლენის სრცხვენია (მაგალითად ტირილის, ემოციების გამოხატვის, ცოცხის ხელში დაჭერის...), თავს იჩენს ხოლმე ფსიქოლოგიური პრობლემები, სექსუალური გადახრები და ა.შ ბევრისგან მოგვისმენია, რომ კაცი სექსუალურობას კარგავს, როდესაც ხელში მტვერსასრუტს იღებს (ანუ როდესაც ფემინურ ენერგიაში გადადის). აქაც იგივე სცენარია: კაცს უნდა შეეძლოს მასკულინურსა და ფემინურ ენერგიებს შორის ლავირება. თუ ქალი კაცისგან რაღაც დოზით ვერ იღებს ფემინურ ენერგიას (ემოციებს, სინაზეს, ზრუნვას), ურთიერთობა არ შედგება. და პირიქით, თუ კაცი ვერ იღებს მასკულინურს ქალისგან (შრომა, აქტიურობა, ბრძოლის უნარი...) არც მაშინ მყარდება ურთიერთობა. ამას დრო და შრომა სჭირდება, რადგან სამწუხაროდ, დღევანდელ მსოფლიოში, განსაკუთრებით კი - საქართველოში, თავში აზრად არავის მოსვლია ჩვენი სექსუალური აღზრდა. შესაბამისად, ქალები ერთი უკიდურესობიდან - მხოლოდ ერთი პარტნიორი, ისიც მხოლოდ ქორწილის შემდეგ, გადაცვივდნენ მეორეში - მრავალი პარტნიორი.
სამწუხაროდ, არავინ საუბრობს იმაზე, თუ რატომაა მრავალი პარტნიორის ყოლა სტრესული, როგორც ქალისთვის, ასევე - კაცისთვის. დავიწყოთ ჩვენი წარსულის მაგალითებით: კაცები ნადირობის და შემდგომ უკვე ომების გამო, უფრო მეტი რაოდენობით იხოცებოდნენ, ვიდრე- ქალები. ტომებს გამრავლება სჭირდებოდათ, შესაბამისად, კაცებისთვის მრავალი ცოლის ყოლა ნორმალური მოვლენა იყო. ქალები მთელი ცხოვრების მანძილზე, ორსულად იყვნენ და ბავშვებს უვლიდნენ. ამან გენეტიკურ დონეზე შექმნა პატერნი: კაცები უფრო ამტანები გახდნენ იმ სტრესის მიმართ, რასაც პარტნიორის ცვლა იწვევს (თუმცა, მაღალგანვითარებული მასკულინური ენერგიისთვისაც საკმაოდ დამთრგუნველია ეს ფაქტორი).
ახლა ვისაუბროთ რა არის ეს სტრესი და საიდან მოდის. ადამიანის სხეული არის ერთი დიდი მეხსიერების ბარათი. მასში საუკუნეების მანძილზე იწერებოდა გარკვეული ინფორმაცია. ახლა წარმოიდგინეთ, ისედაც ინფორმაციულად გადატვირთულ ბარათში შეგყავთ კიდევ სხვა ინფორმაციულად გადატვირთული ბარათი და თან განა ერთი სახის და ერთხელ, მრავალნაირი სახის და მრავალჯერ. რა მოსდის ამ დროს ბარათს? ის უბრალოდ გადაიწვება. დაახლოებით იგივე ემართება სხეულს. სხეულს მოფრთხილება სჭირდება, იქ არსებულ ინფორმაციას - დალაგება, დახარისხება და შენახვა, ან - სამუდამოდ გადაგდება. დააკვირდით შეგრძნებებს, ემოციებს... ნუ მენდობით მხოლოდ მე ან ვინმე -სხვას. და როდესაც რაიმე დასკვნამდე მიხვალთ და საკუთარ თავს რაიმეს აღუთქვამთ, ეცადეთ იმ აღთქმას არ უღალატოთ.
აქვე: სრულიად თქვენი გადასაწყვეტია რამდენ პარტნიორს იყოლიებთ! ამ ჩემი სტატიის მიზანი მხოლოდ ინფორმაციის მოწოდებაა, რომლის ნაკლებობასაც განიცდის დღევანდელი მსოფლიო, განსაკუთრებით კი - ახალგაზრდა თაობა.