ავტორი: მამუკა გურული
ამ სტატიაში ვეცდები მოკლედ და არსობრივად წარმოვადგინო ასტროლოგია თავისი რეალური სახით, ჩემი ზოგადი ცოდნისა და დაკვირვებების საფუძველზე. ასევე ვეცდები გავაერთიანო ასტროლოგიის მიმართ როგორც მეცნიერული, ასევე ეზოთერული დამოკიდებულება. იმისთვის, რომ ამ სტატიის შინაარსი კარგად გაიგოთ, აუცილებელი წინაპირობაა - ეგრეგორების შესახებ გარკვეული წარმოდგენის ქონა (ეგრეგორების შესახებ სტატიის სანახავად გადადით ამ ლინკზე). სხვაგვარად შეუძლებელი იქნება ასტროლოგიის მუშაობის მექანიზმების რეალური გაგება. ასევე სტატიაში დამატებით შემოგთავაზებთ სხვადასხვა ამონარიდებს შესაბამისი თემატიკის სტატიებიდან და წიგნებიდან (უკვე დაწერილის ხელმეორედ დაწერას აზრი არ აქვს).
პირველ რიგში მინდა დავამშვიდო ასტროლოგები და ასტროლოგიის მოყვარულები და ვუთხრა, რომ ამ სტატიით არ ვცდილობ ასტროლოგიის დისკრედიტაციას, და პირიქით, მსურს ამით წვლილი შევიტანო ასტროლოგიის სწორად გაგებაში და სწორი მიმართულებით განვითარებაში. მე თვითონაც გარკვეული პერიოდი ვიყავი ასტროლოგი და ვადგენდი რუკებს (ვედურ ასტროლოგიაში - ანუ „ჯიოტიშში“), პლუს საკმაო წარმოდგენა თანამედროვე ასტროლოგიაზეც მაქვს, და სიბრმავე იქნებოდა ჩემგან იმის მტკიცება, რომ ასტროლოგია „არ მუშაობს“. მაგრამ ჩემი და ზოგადად MAGMA-ს „Fიშკა“ მოვლენების და სისტემების არსობრივი აღწერაა, შესაბამისად MAGMA-ს პოზიციასაც ამ კუთხით წარმოვადგენ. და ვინაიდან დღეისათვის ეზოთერიის ყველაზე პოპულარული მიმართულება ასტროლოგიაა (და ასტროლოგიის განყოფილება MAGMA-შიც გვაქვს), შესაბამისად ეზოთერული სისტემების აღწერას ასტროლოგიით დავიწყებ, და აქვე დავძენ, რომ დაახლოებით იგივე ეხება მრავალ სხვა ეზოთერულ სისტემასაც. ასევე ეს იქნება მცდელობა, რომ მეცნიერებასა და ეზოთერიას შორის ჩანგრეული ხიდი აღვადგინო (მკითხველების ხედვაში მაინც).
არის თუ არა ასტროლოგია მეცნიერება?
პირველ რიგში შევთანხმდეთ, რომ ასტროლოგია მეცნიერება არაა, ყოველ შემთხვევაში მეცნიერების თანამედროვე განმარტებით. მეცნიერული წრე ასტროლოგიას ფსევდომეცნიერებად მიიჩნევს. და თუ რატომაა ასტროლოგია ფსევდომეცნიერება, ამაზე უამრავი სტატია დევს ინტერნეტ-სივრცეში, ამიტომ დაწვრილებით აღარ დავკონკრეტდები. მხოლოდ მოვიყვან საინტერესო ამონარიდებს სხვადასხვა სტატიებიდან (მეცნიერების თვალით დანახულ ასტროლოგიაზე):
„უძველესი ასტროლოგია გარდუვალი ეტაპი იყო ბუნებათმეცნიერების განვითარებაში. იგი ავლენდა და პროგნოზებისთვის იყენებდა დედამიწის მზის გარშემო წლიური მოძრაობის კავშირს გვალვის და წვიმების, უხვი მოსავლის და შიმშილობის პერიოდებთან, მოკლედ - ამინდთან. მაშინ იგი ჯერ კიდევ არ გამოირჩეოდა ბუნების შესახებ ცოდნის „ინტეგრალური პაკეტიდან“. თავისი სახე, თავისი ინდივიდუალობა და თანამედროვე მნიშვნელობა ასტროლოგიამ მხოლოდ მაშინ მიიღო, როცა ადამიანების ხასიათისა და ბედის პროგნოზირება დაიწყო. ამ მომენტიდან გაჩნდა და დღემდე არ ქრება საზღვარი მასა და მეცნიერებას შორის. ჯერ კიდევ ძველი ბერძენი მათემატიკოსი და ასტრონომი ევდოქსი დაახლოებით 370 წელს ჩვ.წ.აღ-მდე წერდა, რომ „ოდნავაც კი არ უნდა ვენდოთ ქალდეველებს და მათ წინასწარმეტყველებებს და მტკიცებებს ადამიანის შესახებ, რომელიც მის დაბადების თარიღზეა დაფუძნებული“ (წყარო).“
„ხშირად ამბობენ, რომ კეპლერი და გალილეიც კი ნაწილობრვი ასტროლოგები იყვნენ. რაც შეეხება იოჰან კეპლერს, ეჭვი არაა, რომ იგი ჰოროსკოპებს ადგენდა გავლენიანი ადამიანებისთვის. თუმცაღა უნდა გავითვალისწინოთ მისი ცხოვრების ვითარებები და ის, თუ თვითონ როგორ აფასებდა თავის საქმიანობას: „რა თქმა უნდა, ეს ასტროლოგია სულელი გოგოა; მაგრამ, ღმერთო ჩემო, რას იზამდა მისი დედა, ბრძენი ასტრონომია, თუ მას სულელი გოგო არ ეყოლებოდა. საზოგადოება ხომ გაცილებით უფრო სულელია, და იმდენად სულელი, რომ გოგომ თავისი მოხუცი გონიერი დედისთვის უნდა ილაყბოს და მოიტყუოს. და მათემატიკოსების ხელფასი იმდენად მიზერულია, რომ დედა ალბათ იშიმშილებდა, მის ქალიშვილს ფული რომ არ ეშოვნა“.
გამოიმუშავებდა რა საარსებო ფულს როგორც ასტროლოგი, ზოგჯერ კეპლერი საკმაოდ ნეგატიურად აღწერდა ამ საქმიანობას: „ასტროლოგია ისეთი რამეა, რაზეც დროის ხარჯვა არ ღირს, მაგრამ ადამიანები თავიანთი უმეცრებით ფიქრობენ, რომ მისით მათემატიკოსი უნდა დაკავდეს... ასტროლოგებმა 12 სახლად დაყოფა მოიგონეს იმისთვის, რომ სხვადასხვაგვარად უპასუხონ იმ კითხვებს, რომლებზე პასუხსაც ადამიანი ეძებს. მაგრამ მე ამას შეუძლებლად, ცრურწმენად და არაბული მაგიის საწყისად ვთვლი...“ და მაინც, სამყაროსეული ჰარმონიის და ბუნების ძალთა ძიებაში კეპლერი არასწორად თვლიდა იმ დაკვირვებებზე და შესატყვისობებზე უარის თქმას, რომელიც უძველესმა მეცნიერებამ დააგროვა. თავის ერთ-ერთ თხზულებაში იგი აფრთხილებდა მკვლევარებს, რომ „ვარსკვლავებთან დაკავშირებული ცრურწმენების ქარაფშუტულად გადაყრისას წყალთან ერთად ბავშვიც არ გადაეყოლებინათ.“
უნდა ავღნიშნოთ, რომ კეპლერს ჰქონდა ამის თქმის მიზეზები, რადგანაც ასტროლოგიასთან ბრძოლისას მეცნიერების მხრიდან ზედმეტობებსაც ჰქონდა ადგილი. მაგალითად, გალილეო გალილეი არ იღებდა კეპლერის ჰიპოთეზას მთვარის ზღვის მიქცევ-მოქცევებზე ზეგავლენის შესახებ; და ამაში დიდ როლს თამაშობდა გალილეის უარყოფითი დამოკიდებულება ასტროლოგიის მიმართ, რომლითაც კეპლერი იყო დაკავებული (თავად გალილეი ფულს ტელესკოპების დამზადებით შოულობდა). (წყარო)
„ასტროლოგიის პრეტენზიები ჭეშმარიტ წინასწარმეტყველებაზე, პირველივე მეცნიერული ანალიზის მცდელობაზევე იმსხვრევა. მაგალითად, იგივე მიშელ გოკლენმა ჩაატარა შემდეგი ექსპერიმენტი. მან გაზეთში გამოაქვეყნა განცხადება თხოვნით, რომ მისთვის გამოეგზავნათ ინფორმაცია მონაცემებით: სახელი, თარიღი, დაბადების ადგილი. მას უპასუხა 150-მა ადამიანმა. ყველა მათგანს გაეგზავნა 10 გვერდიანი ჰოროსკოპი, ასევე კონვერტი გამგზავნელის მისამართით და ანკეტა. 94%-მა უპასუხა, რომ ჰოროსკოპი მათზე სწორად იყო ასახული, ხოლო 90%-მა აღნიშნა, რომ ეს მოსაზრება გაიზიარეს მათმა მეგობრებმაც და ნათესავებმაც. სინამდვილეში ეს იყო სერიული მკვლელის, დოქტორ მარსელ პეტოიტას ჰოროსკოპი, რომელიც ომის დროს ფაშისტებიდან დამალულ და გადარჩენილ ლტოლვილებს ძარცვავდა, ხოლო მათ გვამებს კირის ნარევში ხსნიდა! ჰოროსკოპები დგება ისე აბსტრაქტულად, რომ სურვილისამებრ ნებისმიერ მათგანში შეგიძლიათ იპოვოთ ნაცნობი მახასითებლები.“ (წყარო)
„როგორ შეიძლება ჩემი დაბადების დროს ამოსულმა მარსმა ჩემზე იმოქმედოს? მე დახურულ ოთახში დავიბადე. მარსიდან წამოსული სინათლე ვერ შემოაღწევდა შიგნით. ერთადერთი რამ, რითიც მარსს შეიძლება ჩემზე გავლენა მოეხდინა, არის გრავიტაცია. მაგრამ ექიმის გრავიტაციული გავლენა უფრო დიდი იყო ჩემზე, ვიდრე მარსის. მარსი ბევრად მასიურია, თუმცა ექიმი ბევრად ახლოს იყო“ - კარლ სეიგანი (წყარო).
მსგავსი სტატიები, სადაც ასტროლოგია ფსევდომეცნიერებადაა გამოყვანილი ბევრია, და ტრადიციული მეცნიერების თვალსაზრისით ისინი სიმართლეს ამბობენ. არ არსებობს სერიოზული მეცნიერული მტკიცებულებები, რომელიც ასტროლოგიის მეცნიერულობას დაასაბუთებდა. დასავლურ ასტროლოგიურ საზოგადოებებში დაიწყო კვლევები ამ მიმართულებით, თუმცა შედეგი ჯერ-ჯერობით უცნობია და ვნახოთ სადამდე მიგვიყვანს. ფაქტი ერთია, რომ თავად ასტროლოგიას უნდა ჰქონდეს პრეტენზია, რომ უფრო მეცნიერულ დისციპლინად აღიქმებოდეს, ვიდრე ოკულტურ დისციპლინად, ამიტომ მტკიცებულებები თავადვე უნდა ეძებოს და თავად ეცადოს, რომ კორელაციაში მოვიდეს მეცნიერებასთან (განსაკუთრებით ასტრონომიასთან). სხვა შემთხვევაში ყოველთვის იქნება კრიტიკა და თავდასხმები მეცნიერების მხრიდან, თუნდაც ერთი მიზეზის გამო - ასტროლოგია მეცნიერულ მიღწევებით აპელირებს და არამეცნიერულ ინტერპრეტაციებს უკეთებს, იგივე მთვარის და მზის დაბნელებას. შესაბამისად, ასეთი აგრესიული და ხისტი დამოკიდებულებაც მეცნიერების მხრიდან გასაგებია და ბუნებრივია.
მთავარი პრეტენზია, რომელიც მე პირადად მაქვს ასტროლოგიის მიმართ, ისაა, რომ არ არსებობს ერთიანი (ყველა სკოლა თავის ვარაუდებს ამბობს) გაგება იმისა, თუ რა მექანიზმებით, რა მიზეზ-შედეგობრივი კავშირებით მოქმედებენ პლანეტები და ვარსკვლავები. ანუ ასტროლოგიაში არსებობს დაკვირვებები (რომ მაგალითად მარსი ასეთ და ისეთ ზეგავლენას ახდენს ადამიანზე), მაგრამ არ არსებობს ზუსტი თეორიები, თუ რატომ ახდენს ასეთ ზეგავლენას, რა მექანიზმებით. და თუ უბრალოდ რწმენის დონეზე და ბრმად მიჰყვებიან უძველესი ოკულტისტების მიერ გახსნილ კანონზომიერებებს (რომლებიც დღეს რეალურად რამდენად და როგორ მუშაობენ, ეს კიდევ სხვა თემაა და ამაზე მოგვიანებით), მაშინ ესეც აღიარონ და მეცნიერებად არ გაასაღონ ასტროლოგია. იმიტომ, რომ მეცნიერების მეთოდი სწორხაზოვანია - იგი ექსპერიმენტებზე და ფაქტებზეა დაფუძნებული, და ყოველ თავის თეორიას მიზეზ-შედეგობრივად ხსნის. სხვაგვარად ეს ვერც იქნებოდა თეორია, არამედ იქნებოდა ჰიპოთეზა, ვარაუდი... იგივე ჯიოტიში (ვედური ასტროლოგია) თავის საფუძველში სულიერი ცოდნაა და სულიერი ცოდნის საფუძვლებზე დგას - გრაჰებს, ანუ ძალებს განიხილავს პირველადად, ხოლო პლანეტებს მათ მხოლოდ ერთ-ერთ გამოვლინებად. იგივე პრეტენზია, რა თქმა უნდა ჯიოტიშთანაც (ვედურ ასტროლოგიასთან) მაქვს, მაგრამ ჯიოტიში თავის საფუძვლებში ამბობს, რომ თუ გსურს რეალურად იცოდე ასტროლოგია, ცნობიერების ძალიან მაღალ დონეს უნდა ფლობდე და ფაქტიურად „წმინდანი“ (სადჰუ) უნდა იყო. და ნამდვილმა ჯიოტიშ-ასტროლოგმა ქირომანტიაც (პალმისტრი) სრულყოფილად უნდა იცოდეს და სხვა ვედური დისციპლინებიც. აქაც სხვა რამემდე მივდივართ, და არა მეცნიერებამდე.
სტატიის პირველ ნაწილში ვისაუბრეთ იმაზე, რომ ასტროლოგია არ წარმოადგენს ემპირიულ მეცნიერებას და შესაბამისად არც ის მიზეზ-შედეგობრივი მექანიზმებია ცნობილი, რომლითაც ასტროლოგიაში ვარსკვლავების და პლანეტების ზემოქმედებას ავღწერთ. მაგრამ ფაქტია, რომ ასტროლოგია მუშაობს, და ასტროლოგები დაკვნებს იმ დაკვირვებების და გამოცდილების ხარჯზე აკეთებენ, რომლებიც ცარიელ ადგილზე არ გაჩენილა.
ასტროლოგია პირველ რიგში ოკულტური ცოდნაა, და უძველეს დროში ოკულტისტების მიერ გახსნილი კანონზომიერებები დღემდე გამოიყენება ასტროლოგების მიერ, რომლებიც ამ კანონზომიერებებს უკვე ვეღარ სწვდებიან და მხოლოდ გამოვლინებების და დაკვირვებების სახით იყენებენ. მაგალითად, ასტროლოგიას აქვს გარკვეული სისტემა, თავისი სიმბოლიზმი, მაგრამ ის ცოდნა, თუ როგორ მიიღება ეს კანონზომიერებები, მათი მიზეზ-შედეგობრიობა, დღეს უკვე ასტროლოგებს აღარ აქვთ. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ ძველი ოკულტური ცოდნის დიდი ნაწილი დღეს უკვე მოძველდა, გარკვეულწილად შეიცვალა ძველ სისტემაზე მორგებული ვარსკვლავების განლაგებაც, და ცოტა არ იყოს ხელოვნური მნიშვნელობები და ფუნქციები მიენიჭა იმ ციურ სხეულებს, რომლებიც მოგვიანებით აღმოაჩინეს. ძველად გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭებოდა მზის და მთვარის გავლენას ბუნებაზე და ადამიანზე (ეს მნათობები ემპირიული თვალსაზრისითაც ყველაზე დიდ გავლენას ახდენენ, და ამას არც მეცნიერება უარყოფს), დღეს კი ასტროლოგიაში შემოტანილია უამრავი მნათობი, ფაქტიური თუ ფიქტიური წერტილი, რომელთა მნიშვნელობებიც დღემდე დავის საგანია და ყველა ასტროლოგიური სისტემა და სკოლა თავისებურად უდგება მათ.
ავიღოთ თუნდაც ის, რომ ორი ყველაზე მთავარი მიმართულება ასტროლოგიაში: დასავლური და აღმოსავლური ასტროლოგია, ეყრდნობა ორ განსხვავებულ გაანგარიშებას - ტროპიკულს და სიდერულს. ძალიან მოკლედ, თუ დასავლური ასტროლოგიით თქვენ ხართ მზით ლომი, ჯიოტიშით, ანუ ვედური ასტროლოგიით იქნებით დიდი ალბათობით კირჩხიბი (განსხვავება დასავლურ ასტროლოგიასა და ჯიოტიშს შორის დაახლოებით 23 გრადუსია). და საინტერესო ისაა, რომ ორივე ეს სისტემა მუშაობს, თავისი სხვადასხვა აღქმებით, მიდგომებით, დამოკიდებულებებით... ის, თუ რა დონეზე და როგორ მუშაობს ესა თუ ის სისტემა, ყველამ თავისი დაკვირვებით უნდა განსაზღვროს, რადგან სერიოზული სტატისტიკური კვლევები არც ამ მხრივ არსებობს. ჩემი პირადი გამოცილებით კი ვიტყვი, რომ ჩემზე გარკვეულწილად ორივე რუკამ იმუშავა, და თან იმ დონეზე არცერთს არ უმუშავია, რომ რომელიმეს უპირატესობა გამომეკვეთა. ამასთან შედგენილი მაქვს მრავალი რუკა ჯიოტიშში და თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ეს სისტემა მუშაობს.
სწორედ აქ ჩნდება მთავარი კითხვა: რა განაპირობებს იმას, რომ ასტროლოგია, რომელიც ფსევდომეცნიერებაა, და რომელსაც მრავალი მეტ-ნაკლებად განსხვავებული სისტემა აქვს, მაინც მუშაობს და მაინც ამდენი მიმდევარი ჰყავს? ამ მხრივ მე გამოვყოფ სამ მთავარ ფაქტორს, რომელთაგანაც თვითოეულის წილი სხვადასხვა ასტროლოგის ან სკოლის შემთხვევაში სხვადასხვაა, მაგრამ მეტ-ნაკლებად ადგილი სამივეს აქვს ხოლმე:
1. სისტემური ფაქტორი - ესაა სწორედ უძველესი ოკულტისტების მიერ დატოვებული სისტემის ის რეალური და ობიექტური მხარე, რომელიც მეტ-ნაკლებად შემორჩენილია ასტროლოგიაში. და ის, თუ რამდენად სწორად ხდება მათი ინტერპრეტაცია, და რამდენად ხდება სწორედ მათზე, და არა სხვა ფაქტორებზე აქცენტი ასტროლოგის მიერ, ეს უკვე თავად ასტროლოგზე ან სკოლაზეა დამოკიდებული. და ზუსტად განსაზღვრა იმისა, თუ რა ფაქტორებია ეს და როგორ არ აგვერიოს დანარჩენ ორ ფაქტორში, როგორც მინიმუმ ძალიან ძნელია. უბრალოდ ვიცით, რომ ეს მხარე არსებობს. ალბათ ეს ის ფაქტორებია, რომლებიც მეტ-ნაკლებად ყველა ძველ და ახალ ასტროლოგიურ სკოლას აერთიანებს და ასე ვთქვათ საერთო აქვთ, მაგრამ აქ პრობლემა ისაა, რომ გარკვეულწილად ეს ფაქტორები მოძველებულია და განახლებას საჭიროებს, სისტემის ოკულტური მხრიდან განახლება კი რეალურად ისევ ოკულტისტებს შეუძლიათ და არა ჩვეულებრივ ასტროლოგებს (ვგულისხმობ იმ ასტროლოგებს, რომლებსაც არც ასტროლოგიის მეცნიერების რელსებზე გადაყვანა არ აინტერესებთ, და არც ოკულტური ხედვა აქვთ). და ასევე გასათვალისწინებელია, რომ ეს პირველი ფაქტორი გაცნობიერების და ზუსტი გააზრების გარეშე მეორე ფაქტორში გადადის და მათ შორის ზუსტი ზღვარის გავლება რთული ხდება.
2. მეორე და მნიშვნელობით დღეს უკვე ყველაზე მთავარი ფაქტორია - ასტროლოგიის, როგორც ეგრეგორის გაგება. ამ ფაქტორზე დაწვრილებით მოგვიანებით ვისაუბრებ.
3. ფსიქოლოგიური ფაქტორი - ესაა ასტროლოგიის მუშაობის ის მხარე, რომელიც ყველა ადამიანმა და პირველ რიგში ასტროლოგებმა უნდა გაითვალისწინონ.
პირველ რიგში უნდა აღვნიშნოთ, რომ თავად ფსიქოლოგია (თუ არ ჩავთვლით ფსიქიატრიას) ჯერ კიდევ არაა ემპირიული მეცნიერების რანგში, და მეცნიერების მხრიდან ამ სფეროს მიმართაც ბევრი პრეტენზიაა, მაგრამ ფსიქოლოგია ასტროლოგიაზე სწრაფი ნაბიჯებით მიიწევს მეცნიერებისკენ და ცდილობს თავისი დაკვირვებები მეცნიერულად გაამყაროს. მაგრამ კავშირი, როგორც პირდაპირი, ასევე არაპირდაპირი, ასტროლოგიას რეალურად ფსიქოლოგიასთან უფრო აქვს, ვიდრე იგივე ასტრონომიასთან. და დღეს ვერ იქნები კარგი ასტროლოგი, თუ კარგი ფსიქოლოგი არ ხარ.
არსებობს მრავალი ფსიქოლოგიური ფაქტორი, რომელიც ასტროლოგმაც და მისმა კლიენტმაც უნდა გაითვალისწინოს. პირველ რიგში ესაა ბარნუმის ეფექტი (იგივე ფორერის ეფექტი). ბარნუმის ეფექტი - ესაა ადამიანის განსაკუთრებულობა, სარწმუნოდ აღიქვას პიროვნების ისეთი აღწერები, რომლებიც, როგორც ის ფიქრობს, უშუალოდ მისთვის იწერებოდა, სინამდვილეში კი ბუნდოვანი და საკმაოდ განზოგადებულია. ასეთი ეფექტი შეიძლება აიხსნას ყოველი ადამიანის ინტერესით საკუთარი პერსონისადმი (უფრო დაწვრილებით სტატია ამ ეფექტის შესახებ წაიკითხეთ ამ ლინკზე). და ალბათ დამეთანხმებით, რომ ამ ეფექტის გავლენა ასტრო-ფსიქოლოგიური კონსულტირებისას საკმაოდ დიდია, განსაკუთრებით გარკვეული კატეგორიის ადამიანებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან არაკრიტიკული მინდობისკენ და გულუბრყვილობისკენ. ასევე მათში, ვისაც ძლიერი სტრესი აქვს და სინამდვილეში ფსიქოლოგიური თანადგომა ჭირდება და რეალურად ამ მოტივით მიმართავს ასტროლოგს. ფსიქოლოგიური ეფექტებიდან უნდა გამოვყოთ ასევე ყველასთვის ცნობილი პლაცებოს ეფექტიც.
აქ ბევრ ასტროლოგს გაუჩნდება პროტესტი, რომ მსგავსი ეფექტრები და განწყობები თავს იჩენს მაშინ, როცა ზოგადი აღწერები ძალიან ზოგადია და უფრო ყვითელი ასტროლოგიისკენ მიდის, ვიდრე სერიოზული ასტროლოგიისკენ, მაგრამ განსხვავებით „ჰოროსკოპების“ პრიმიტიული გაგებისგან, რუკის კომპლექსურ და დეტალურ გარჩევას მეორე უკიდურესობა გააჩნია - აქ არსებობს ასპექტთა და მნიშვნელობათა იმდენად დიდი და ხშირად ურთიერთგამომრიცხავი სიმრავლე, რომ რეალურად რომლებია მნიშვნელოვანი და რეალური - რბილად რომ ვთქვათ ძალიან სუბიექტურია და საბოლოო ჯამში ბევრ ბუნდოვანობას ტოვებს.
უნდა გავითვალისწინოთ თვითონ ასტროლოგის ფსიქიკა, რომელიც შეიძლება თავის ზრახვებში გულწრფელია და ცდილობს ობიექტური იყოს, მაგრამ მისი ქვეცნობიერი მისგან დამოუკიდებლად აკეთებს დასკვნებს და იღებს გადაწყვეტილებებს. მაგალითად, მასთან მივიდა კლიენტი, იგი აკვირდება ამ კლიენტს და როგორც ცნობიერ, ასევე არაცნობიერ დონეზე გამოაქვს გარკვეული დასკვნები და წინასწარგანწყობები (თუნდაც ერთი შეხედვით, ქვეცნობიერი უკვე „ასკანერებს“ ადამიანს და გარკვეული დასკვნები უყალიბდება). შემდეგ ასტროლოგი იკვლევს რუკას და მისი როგორც ცნობიერი, ასევე არაცნობიერი დასკვნები აუცილებლად მოდის სინქრონში იმ დასკვნებთან, რომლებიც მან პირველადი დაკვირვებისას წინასწარგანწყობით შეიქმნა.
აქ ალბათ ისევ გაჩნდება პროტესტი: კი მაგრამ, ხომ არიან ასტროლოგები, რომლებიც დისტანციურად ადგენენ რუკებს, და საკმაოდ წარმატებულადაც? ჩემი პასუხი იქნება: რამდენად წარმატებულად, ეს საეჭვოა. და თანაც, იგივე ფაქტორი როგორც ფსიქოლოგიური, ასევე ეგრეგორული კუთხით დისტანციურადაც მოქმედებს. მაგალითად, მე მქონდა შემთხვევა, როდესაც ერთმა ჩემმა მეგობარმა მთხოვა მოკლედ გამერჩია იმ ადამიანის რუკა (ვედური ასტროლოგიით), რომელსაც საერთოდ არ ვიცნობდი და სქესი და სახელიც კი არ ვიცოდი. მრავალი ასპექტიდან პირველი, რაც თვალში მომხვდა ის იყო, რომ მეორე სახლი ძალიან დაზიანებული იყო. ამ დაზიანების გამოხატულებად ჩემი ცოდნის პაკეტში ბევრი რამ შემეძლო დამესახელებინა, მაგრამ რატომღაც პირველი, რაც თავში მომივიდა, ეს იყო, რომ პირის აპარატის დაზიანება ექნებოდა, და ვუთხარი კიდეც, ფრთხილად, უფრო კითხვის, ვიდრე მტკიცებულების სახით (ცალსახა მტკიცებებს ასტროლოგები ერიდებიან და ესეც ფსიქოლოგიური თავდაცვის ბუნებრივი მომენტია). მეგობარმა მითხრა, რომ ამ ადამიანს მგლის ხახა თუ რაღაც ამდაგვარი აქვს. მეც აღფრთოვანებული ვიყავი ჩემი ზუსტი დიაგნოზით, მაგრამ მერე რომ დავფიქრდი - ეს არ იყო მხოლოდ ლოგიკურ დასკვნებზე აგებული ინფორმაცია (იმიტომ რომ ლოგიკას თუ მივყვებოდი სხვა უამრავი დასკვნა შეიძლება დამედო, და რატომ მოვიდა პირველივე ეს პასუხი?), ეს იყო ფსიქოლოგიური ეფექტი, რომელსაც მეცნიერული ახსნა ჯერ არ აქვს, და მე ეგრეგორულ მექანიზმებს უფრო ვაკავშირებ (ამაზე, როგორც გითხარით, მოგვიანებით)...
გარდა ამ ეფექტისა, ასტროლოგიური კონსულტაცია ხშირად შეიძლება შეიცავდეს პლაცებო ეფექტებსაც. და რაც მთავარია, როგორც პირადი კონსულტაციის, ასევე საჯარო პროგნოზების განუყოფელი ნაწილია ნეირო-ლინგვისტური პროგრამირება (NLP). პროგნოზირებისას, როგორც კონკრეტული ადამიანის ქვეცნობიერში, ასევე მასის კოლექტიურ ქვეცნობიერში იდება პროგრამა, რომელიც შესაბამისად იმუშავებს კიდეც. ისევ და ისევ ვიმეორებ, ეს არ ხდება ყოველთვის, და შესაძლოა არსებობდეს რეალური (სისტემური) ან ეგრეგორული პროგნოზირების ელემენტები, მაგრამ ეს ფსიქოლოგიური ფაქტორები მაინც ყოველთვის გათვალისწინებულ უნდა იქნეს. რეალურად ასტრო-ფსიქოლოგის ერთ-ერთი ფუნქცია სწორედ ესაა: პოზიტიურად მომართოს ადამიანი და დაეხმაროს დესტრუქციული პროგრამების მოშორებაში, მაგრამ თუ ყველაფერს თავის სახელს დავარქმევთ, ეს რეალურად ფსიქოლოგიის სფეროა და არა ასტროლოგიის. როგორც მინიმუმ თავად ასტროლოგი მაინც უნდა აცნობიერებდეს ამას და ადეკვატურ და გამგებ ხალხთან მაინც ხსნიდეს ამ მექანიზმს (ყველას ამ ენით ვერ დაელაპარაკები და არცაა საჭირო).
ფსიქოლოგიური ფაქტორებიდან ასევე უნდა გამოვყოთ ვექტორული ფსიქოლოგიის კუთხით არსებული მოცემულობა, რომ მინიმუმ 80% (ეს არ ეხება იმ ქვეყნებს, სადაც ასტროლოგია ტრადიციული მემკვიდრეობაა, მაგალითად ინდოეთს) იმ ადამიანებისა, რომლებიც აქტიურად ინტერესდება ასტროლოგიით და ასტროლოგთან (ასევე სხვადასხვა სახის მკითხავებთან და ექსტრასენსებთან) კონსულტაციაზე მიდის, გახლავთ ვიზუალური ვექტორის წარმომადგენელი. ხოლო ამ ფსიქოტიპის აღქმები და დამოკიდებულებები აუცილებლად უნდა იქნეს გათვალისწინებული, თუკი რა თქმა უნდა ამ ფაქტორის გათვალისწინება საერთოდ გვსურს. კერძოდ, ესაა ამ ფსიქოტიპის მიდრეკილება მისტიციზმისკენ, რწმენებისა და ცრურწმენებისკენ, შთაბეჭდილებებისკენ და ცნობიერი ან არაცნობიერი მანიპულაციისადმი ყველაზე ადვილი დაქვემდებარებისკენ. ასევე იმისკენ, რომ თუ პიროვნება მოეწონა (მაგალითად ასტროლოგი), მის იდეებს და რჩევებს ადვილად იღებს და კრიტიკულ ანალიზსაც ნაკლებად რთავს. მოკლედ ასეთი ადამიანები ხშირად ადვილად იხიბლებიან ასტროლოგის ან ფსიქოლოგის პიროვნული ქარიზმით, უჩნდებათ ემოციური კავშირი და შემდეგ ყველაფერს ადვილად იჯერებენ. ხშირად აქვთ მიდგომა (რა თქმა უნდა გაუცნობიერებელი): ის კარგი ადამიანია, შესაბამისად რასაც ამბობს სწორია. პლუს სწორედ ასეთ ფსიქოტიპს მოსწონს ყველაზე მეტად, როცა მასზე საუბრობენ, ან თვითონ აღწერენ თავს გარკვეული კუთხით - ასტროლოგია კი დამეთანხმებით, კარგი საშუალებაა საკუთარი თავის და თვისებების სადემონსტრაციოდ. მოკლედ, ასტროლოგიური ჯგუფების წევრთა მინიმუმ 80% ვიზუალური ვექტორის წარმომადგენელია, და ეს უკვე რაღაც კონკრეტულზე მეტყველებს...
სხვათაშორის, ფსიქოლოგების მხრიდანაც ხშირად იყო ასტროლოგიაზე კვლევები. მაგალითად, კარლ იუნგი ცდილობდა დაედგინა, როგორ მოქმედებდა 483 წყვილის ქორწინების სიმყარეზე მზისა და მთვარის განლაგება დაბადების მომენტში. მნიშვნელოვან კავშირებს ამასთან დაკავშირებით მან ვერ მიაგნო.
მინდა აქვე აღვნიშნო, რომ ასტროლოგების არგუმენტები იმასთან დაკავშირებით, რომ მსგავსი კვლევები და სტატისტიკა მხოლოდ გარკვეულ კერძო ასპექტებს ეხება და არ ითვალისწინებს მთლიან რუკას ერთიანობაში, ერთი მხრივ სამართლიანია, მაგრამ მეორე მხრივ მინუსადაც შეიძლება ჩაითვალოს, რადგანაც ნებისმიერ სისტემას გააჩნია გარკვეული ფუნდამენტური ჭეშმარიტებები, ე.წ. ღერძები, რომლებზეც შენდება ყველა დანარჩენი დეტალი. და თუ ასეთი ღერძი მზე და მთვარე - ანუ ყველაზე მთავარი მნათობები არაა, მაშინ სხვა რაღაა? ქირონი და ლილიტი? მოკლედ, ასპექტთა და მნიშვნელობათა დიდი სიმრავლე კარგთან ერთად ცუდ სამსახურსაც უწევს ასტროლოგიას, რადგან ძნელი ხდება გარჩევა იმისა, თუ რომლებია სისტემური, და რომლები - ხელოვნურად „მიერთებული“. ყველა ასტროლოგს აქვს თავისი "Fიშკა", რომელზეც მეტ აქცენტს აკეთებს დანარჩენ ასპექტებთან შედარებით, და ეს "Fიშკა" მისთვის მთავარ ღერძს წარმოადგენს, მაგრამ რაც უფრო მეტია მსგავსი დამოკიდებულებები, მით უფრო მეტ სუბიექტივიზმამდე მივდივართ და ასტროლოგიას, როგორც ერთიან სისტემას, ობიექტურობის სიმყარე აკლდება. სუბიექტივიზმის და განწყობების როლი, და ამ განწყობების სხვა ადამიანებზე მენტალურად გადატანის როლი ფსიქოლოგიაში კი ცალკე და ძალზე ვრცელი თემაა.
სხვათაშორის, იგივე ფსიქოლოგიურ, სისტემურ თუ ეგრეგორულ მექანიზმებში ჩემი დამოკიდებულება და ეს სტატიაც თავისუფლად ჯდება, ამიტომ ჩართეთ მეტი რაციონალიზმი და კრიტიკა, როცა ამ სტატიას კითხულობთ, და ნურც მიიღებთ და ნურც უარყოფთ ბრმად ან მეტისმეტად სუბიექტურად.
მთავარ ფსიქოლოგიურ ეფექტებზე მოკლედ უკვე ვისაუბრეთ, შემდეგი ნაწილი კი ყველაზე მნიშვნელოვან - ეგრეგორულ გავლენებს შეეხება...
სტატიის მესამე ნაწილში ვისაუბრებთ ასტროლოგიის, როგორც ეგრეგორის მნიშვნელობაზე და იმ ეგრეგორულ ფაქტორებზე, რომლითაც ეს სისტემა მუშაობს. სტატიის ამ ნაწილს მათთვის ვწერ, ვინც უკვე გაცნობილია ჩემს ნაშრომს ეგრეგორების შესახებ.
როგორც იცით, ეგრეგორები სამი სახისაა (ეგრეგორების კლასიფიკაცია): სისტემური, პარაზიტული და სისტემურ-პარაზიტული. ეზოთერული ეგრეგორების უმეტესი ნაწილი (მათ შორის ასტროლოგია) დღეისთვის სისტემურ-პარაზიტულია, და ზოგიერთი უფრო სისტემურობისკენ იხრება, ზოგიერთი კი პარაზიტულობისკენ. თუ საით წავა ასტროლოგია, ამას დრო გვიჩვენებს, თუმცა დღეისათვის მასში პარაზიტულობის ელემენტები საკმად ბევრია. რატომ? ჩამოვთვალოთ მიზეზები:
1. პირველ რიგში ამას განაპირობებს მასებში გაუცნობიერებელი და ბრმა რწმენა როგორც ყვითელი, ასევე არაყვითელი ასტროლოგიისადმი. ანუ იმ ადამიანების წილი, რომლებსაც რაღაც დონეზე მაინც შემეცნებილი აქვს ასტროლოგია, უკიდურესად ნაკლებია (მათ შორის ასტროლოგებშიც) იმ ადამიანების წილთან შედარებით, ვინც ბრმად მიჰყვება ასტროლოგიას და მის არსს ოდნავაც ვერ წვდება (რასაც ვერ ვიტყვით, ემპირიულ მეცნიერებებზე, რომლის მიმდევრებშიც შემეცნება რწმენაზე გაცილებით უფრო მაღლა დგას).
2. ასტროლოგია, როგორც სისტემა, არ იძლევა თავისი მექანიზმების ღრმა მიზეზ-შედეგობრივ გაგებას. ცდილობს მოგვცეს, მაგრამ ეს თეორიები კი არა, უფრო ვარაუდებია, რომლებიც მრავალფეროვანია და ერთ სისტემად ვერ ლაგდება.
3. ასტროლოგიას გააჩნია მრავალი შაბლონი, რომელიც ძირითადად ეგრეგორის ხარჯზე (და არა რეალური სისტემურობის ხარჯზე) მუშაობს. მაგალითად, მე გახლავართ ლილიტი მშვილდოსანი, და მათ, ვინც ასტროლოგიის მტრად აღმიქვამენ, ეგრეგორი მისცემს დამაჯერებელ ახსნას, რომ მე იდეოლოგობისკენ და რაც მთავარია ცრუ იდეოლოგობისკენ მაქვს მიდრეკილება. მაგრამ გარდა პროექციის ფაქტორისა, რომელზეც მოგვიანებით ვისაუბრებ, ეს შაბლონი ვერცერთ არგუმენტირებულ ახსნაში ვერ ჯდება. როგორც იცით, ლილიტი ერთ ნიშანში დაახლოებით 9 თვე ჩერდება. ანუ ჩემი კლასელების და პარალელური კლასელების დაახლოებით ¾ ლილიტი მშვილდოსანია, მაგრამ მათგან ძალიან ცოტას აქვს მიდრეკილება იდეოლოგობისკენ ან მასწავლებლობისკენ (ერთადერთი მე აღმოვჩნდი "ცრუ იდეოლოგი"). და პირიქით, არსებობს უამრავი იდეოლოგი ან ცრუ-იდეოლოგი, რომელიც ლილიტი მშვილდოსანი არაა. გარდა ამისა, როგორც ჩემს, ასევე უამრავი სხვა ადამიანის რუკაში არსებობს ურთიერთსაწინააღმდეგო და მეცნიერულად გაუმყარებელ შაბლონთა და ფაქტორთა დიდი რაოდენობა, რომელთაგანაც ყველა თავისი გემოვნებით ან განწყობით ამოარჩევს სასურველს (თავისი პროექციის შესაბამისად).
4. იგი ფსევდომეცნიერებაა და ჯერ-ჯერობით კარგად ვერ ინტეგრირდა ვერცერთ მეცნიერულ სისტემასთან (არ იგულისხმება სხვა ეზოთერული სისტემები, რომლებიც ასევე სისტემურ-პარაზიტულები არიან). თუმცა ამის გამოსწორებაზე მიდის მუშაობა და კარგ შემთხვევაში ასტროლოგია ფსიქოლოგიასთან, ხოლო უკეთეს შემთხვევაში ფსიქოლოგიასთან და ასტრონომიასთან ინტეგრირდება. რა თქმა უნდა, ფსევდომეცნიერული არ ნიშნავს აპრიორი პარაზიტულს, რადგან არსებობს სისტემური ეზოთერული მიმართულებებიც, მაგრამ სისტემურ ეზოთერულ მიმართულებებში მთავად ადეპტებს შესაბამისი ოკულტური ხედვის ადამიანები წარმოადგენენ, ასტროლოგების შემთხვევაში კი ძალიან იშვიათი გამონაკლისების გარდა ნამდვილი ოკულტური ხედვა არავის აქვს.
5. და ბოლოს, გარდა იმისა, რომ ვერ ინტეგრირდა, იგი არც კი ცდილობს შედარებით სისტემურ ეგრეგორებთან ინტეგრირებას, იმიტომ რომ ისედაც საკმაოდ დიდი მრევლი ჰყავს და ისედაც ბევრ ენერგიას იღებს, როგორც ეგრეგორი (ადამიანთა ძალიან დიდმა ნაწილმა იცის, როგორც მინიმუმ თავისი ზოდიაქო, და აძლევს ამ ეგრეგორს თუნდაც მცირე ენერგიას, როგორც პოზიტიური, ასევე ნეგატიური განწყობით). ანუ ეს ეგრეგორი რაღაც კუთხით რელიგიას დაემსგავსა და დიდად არ აღელვებს ის ფაქტი, რომ მისი მრევლის უმეტესი ნაწილი ბრმად მიჰყვება. სწორედ ამაში მდგომარეობს ამ ეგრეგორის პარაზიტული მხარე - იგი იღებს ენერგიას მრევლისგან, სანაცვლოდ კი რეალურს არაფერს აძლევს მას, გარდა კიდევ უფრო მეტი არაფრისმომცემი შაბლონებისა. აქ საუბარი არ მაქვს ასტროლოგიის და ასტროლოგების შედარებით ჯანსაღ ნაწილზე, რომლებიც ცდილობენ მეტი გაცნობიერებულობა შეიტანონ თავის მიმდევრებში. ეს ეგრეგორის მთლიან მასშტაბთან შედარებით ძალიან ცოტაა.
ახლა გადავიდეთ იმ ეგრეგორულ მექანიზმებზე, რომლითაც ასტროლოგია მუშაობს:
1. როგორც იცით, ნებისმიერ დიდ ეგრეგორს, იქნება ეს რელიგიები, სექტები, ორდენები თუ სხვა რამე, გააჩნია თავისი მექანიზმები იმისთვის, თუ როგორ მოიზიდოს და შეინარჩუნოს თავისი მრევლი. ნებისმიერი დიდი ეგრეგორი, თუკი მასში ჩაერთვებით, ეცდება დაგიმტკიცოთ, რომ „მუშაობს“. და ეს შეიძლება ეგრეგორების პატარა თუ დიდ „სასწაულებშიც“ კი გამოვლინდეს. სწორედ ასეთი „სასწაულების“ და ტრიუკების ხარჯზე ცდილობს ნებისმიერი პარაზიტული ან სისტემურ-პარაზიტული ეგრეგორი გაძლიერებას. ნებისმიერ დიდ ეგრეგორში არსებობენ „ქურუმები“, რომლებიც ამ ეგრეგორს ემსახურებიან და კარგი „გამტარები“ არიან. მათ ეგრეგორისგან ენიჭებათ ის საჭირო უნარები და ინფორმაცია, რომელიც მრევლის მოზიდვაში და კონტროლში შეუწყობთ ხელს. გამონაკლისს არც ასტროლოგია წარმოადგენს, და მისი ქურუმების უმეტესობაც სწორედ ასეთი გამტარია, და უფრო ეგრეგორის ინფორმაციული ველისგან იღებენ საჭირო ინფორმაციას, ვიდრე რეალურად აღწერენ მოვლენებს (ამის ცოცხალი მაგალითი სტატიის წინა ნაწილში ჩემს თავზეც მოვიყვანე).
2. ყველა დიდ და მითუმეტეს ძველ ეგრეგორს გააჩნია არქეტიპული შაბლონები, რომლებიც კოლექტიურ ქვეცნობიერში ილექება და რეალურად იწყებს მუშაობას. მაგალითად შაბლონი, რომ მზით კურო ასე და ასე იქცევა, შესაძლოა საერთოდ არ შეესაბამებოდეს რეალობას, მაგრამ ეგრეგორის მრევლის, და დიდი ეგრეგორების შემთხვევაში მთელი კაცობრიობის კოლექტიურ ქვეცნობიერში ისე ღრმადაა გამჯდარი, რომ ადამიანისთვის უფრო ადვილი ხდება იმოქმედოს ამ შაბლონით, ვიდრე არ დაექვემდებაროს მას. ასეთი პირობითი შაბლონები კი არათუ ასტროლოგიაში, არამედ ჩვეულ ყოფით ცხოვრებაშიც უამრავი გვაქვს. შედარებით ახალი შაბლონები, მაგალითად, ურანის, ნეპტუნის და შედარებით ახლადაღმოჩენილი ასპექტების გავლენები გაცილებით უფრო ნაკლებია, და პრინციპში უფრო ნაკლებადაც მუშაობს. მოკლედ, ეგრეგორის პრინციპია, რომ რაც უფრო მეტ ადამიანს სჯერა რაღაცის, მით უფრო მეტად იქცევა ეს რაღაცა რეალობად, მიუხედავად იმისა, რომ ობიექტური საფუძველი შეიძლება საერთოდ არ ჰქონდეს.
3. პროექციები - ესაა ის მექანიზმი, რომელიც ახლოსაა ფსიქოლოგიურ ფაქტორთან, მაგრამ უფრო მეტად ეგრეგორული გავლენით მუშაობს. პირველი მთავარი პროექცია, რომელიც ადამიანს ენიჭება, ეს თავად მისი დაბადების თარიღია. ადამიანი დაიბადა ამა თუ იმ ზოდიაქოს ნიშნით, და თუ ასტროლოგიის მეტ-ნაკლებად სჯერა, ცხოვრების განმავლობაში თანდათან ამ პროექციის შესატყვისი ხდება. არსებობს ასეთი გამოთქმა: „თუ ათი ადამიანი გეუბნება ჩაინიკი ხარ, ორთქლი უნდა გამოუშვაო“. ასევეა ამ შემთხვევაშიც, არა მხოლოდ თქვენ ანიჭებთ საკუთარ თავს პროექციას, არამედ სხვებიც განიჭებენ. შეიძლება თქვენ საერთოდ არ გჯეროდეთ ასტროლოგიის, მაგრამ გარშემო გამოჩნდება უამრავი ადამიანი, რომელიც გარკვეულ პროექციაში ჩაგსვავთ, და იმის მიხედვით, თუ როგორი ფსიქიკური ძალა გაქვთ, და როგორია ამის თანაფარდობა თქვენსა და ამ ადამიანებს შორის, შესაძლოა თავისუფლად აღმოჩნდეთ ამ პროექციის გავლენის ქვეშ (ეს გავლენა მით უფრო იზრდება, რაც უფრო ჩართული ხართ ასტროლოგიის ეგრეგორში).
ძლიერი ასტროლოგები - არ არიან ჩვეულებრივი ადამიანები. ესენი არიან ადამიანები, რომლებსაც საკმაოდ დიდი მენტალური ძალა აქვთ, და „მადლფოინთების“, ანუ ეგრეგორული ან სხვა სახის „მადლის“ დაგროვების შედეგად მათი პროექციის უნარი სამყაროზე იზრდება. წარმოიდგინეთ, რამხელა გავლენა ექნებოდა და აქვს დიდი ძალის მქონე შამანს, ქურუმს თუ ასტროლოგს იმ ადამიანებზე, რომლებსაც ეს ძალა გაცილებით ნაკლები აქვთ. ფაქტიურად ასეთი დიდი სხვაობის შემთხვევაში ადამიანმა თავისუფლად შეიძლება, რეალობა დაუფორმიროს სხვა ადამიანს. წარმოვიდგინოთ, რომ ლამის წმინდანად შერაცხული პატრიარქი მივიდა ოჯახში, სადაც ბავშვი დაიბადა, მონათლა ბავშვი, და თქვა, რომ ის მომავალში ჭეშმარიტ მართლმადიდებლად და ბერადაც კი გაიზრდება. წარმოიდგინეთ, რამხელა პროექციის ძალა ზემოქმედებს ამ ბავშვზე და მთელ ოჯახზე. მაშინაც კი, თუ ეს ოჯახი საერთოდ არაა მრევლი და მხოლოდ ტრადიციების გამო ნათლავს ბავშვს (რაც უკვე მაინც ეგრეგორში ჩართულობაა), ზეგავლენა დიდი იქნება, რადგან ეგრეგორის თვალსაზრისით პატრიარქს ძალიან ბევრი „მადლფოინთი“ აქვს.
დაახლოებით იგივე ხდებოდა უძველესი დროიდან შამანების და ასტროლოგების მხრიდანაც. შამანები ინტუიტიურად გრძნობდნენ, თუ როგორი ადამიანის საჭიროება იყო ჯგუფში (ან კაცობრიობაში) და თავისთვის სასურველ პროექციას უფორმირებდნენ ახალშობილთ. მათი პროგნოზებიც მართლდებოდა და წინასწარმეტყველებებიც ზუსტი იყო. რა თქმა უნდა ასტროლოგიაში დღეს უკვე ნაკლებად არიან ძალიან დიდი ძალის მქონე ქურუმები, და არც იმას ვამბობ, რომ ყველაფერი ეს მხოლოდ ეგრეგორულად ან პროექციების გზით ხორციელდება, მაგრამ ამის წილი ძალიან დიდია. და ასტროლოგიური რუკაში ჩასმაც, ერთგვარი „ნათლობაა“ ადამიანისთვის. პროექციების ძალაზე უამრავი რამ შეიძლება ითქვას, მაგრამ ვფიქრობ, პრინციპი უკვე გასაგებია.
დღეს ნებისმიერი ეგრეგორის „ქურუმები“ ცნობიერად ან არაცნობიერად ხვდებიან, რომ მათი წარმატების ზრდის გარანტი "მადლფოინთების" დაგროვებაა. ეს ბუნებრივი და სწორი მექანიზმია, მაგრამ ზოგი ცალმხრივად და ეგრეგორულად (მხოლოდ თავისი ეგრეგორის მსახურებით) აგროვებს "მადლფოინთებს", ზოგი კი ცდილობს მეტ-ნაკლებად სისტემური იყოს და და ეგრეგორების უფრო სისტემური (ჯანსაღი) მხარის გატარებას ეცადოს, ვიდრე პარაზიტულის. ყველა შემთხვევაში, კარგი ასტროლოგი უნდა აცნობიერებდეს ამ მექანიზმებს და ბრმად არ მიჰყვებოდეს ეგრეგორის მიერ ფორმირებულ შაბლონებს. ყველაზე მეტად შეცდომაში ის ადამიანები შედიან (განსაკუთრებით ვიზუალური ვექტორის წარმომადგენლები), რომლებსაც ასტროლოგებთან, მღვდლებთან, გურუებთან და ა.შ. აქვთ დამოკიდებულება: „კარგი ადამიანია, ე.ი. რასაც ამბობს ჭეშმარიტებაა“. სინამდვილეში ასე არაა. შეიძლება კარგი ადამიანი სისულელეს ამბობდეს, ან პირიქით.
მაშ, რა არის თანამედროვე ასტროლოგის ფუნქცია? არსებობს გარკვეული ეგრეგორული მოცემულობები, და ადამიანების, მითუმეტეს ასტროლოგიის მრევლის დიდი ნაწილი ამ მოცემულობების (პროექციების, შაბლონური არქეტიპების და ა.შ.) გავლენის ქვეშაა. ასტროლოგმა სიმბოლიზმის ამავე ენით უნდა შეძლოს, რომ კონსტრუქციულ რელსებზე გადაიყვანოს ასტროლოგიის ეგრეგორს დაქვემდებარებული ადამიანი და თუ შესაძლებელია აუხსნას მას ამ ყველაფრის მექანიზმი, ხოლო თუ ვერ აგებინებს (ამ მექანიზმს, და ამ სტატიასაც რეალურად ძალიან ცოტა თუ გაიგებს), თავისთვის მაინც იცოდეს ეს ყველაფერი და ილუზიაში არ იყოს. ასტროლოგებს ეკისრებათ პასუხისმგებლობა იმაზე, რომ არასწორად არ დაუფორმირონ რეალობა თავიანთ კლიენტებს. განსაკუთრებით ეს ეხება „წინა ცხოვრებებში“ ქექვას. სინამდვილეში მხოლოდ ძალიან მაღალი ცნობიერების ადამიანს შეუძია დაინახოს წინა ცხოვრების მექანიზმები. ასტროლოგიური რუკა ამ მექანიზმებზე ზუსტ პასუხებს ვერანაირად ვერ მოგვცემს, ხოლო არაზუსტი პასუხი კი სახიფათოა. საბოლოო ჯამში კი ასტროლოგი კარგად უნდა იცნობდეს ნეირო-ლინგვისტური პროგრამირების და ზოგადად ფსიქოლოგიის მექანიზმებს და ამ მიმართულებით უნდა დაეხმაროს ადამიანთა იმ ნაწილს, რომლებსაც ღრმად სჯერათ ასტროლოგიის. ასტროლოგი ვერ იქნება თვით-ცნობიერი, თუ ეგრეგორულ მექანიზმებში ვერ ერკვევა. ისევ ვიმეორებ: არაა აუცილებელი, რომ ყველას აუხსნას ეს მექანიზმები, და რეალურად ცოტა თუ გაიგებს ამას, მაგრამ თვითონ ყველა შემთხვევაში უნდა ესმოდეს. იგივე ეხება ნუმეროლოგსაც, ტაროლოგსაც, რელიგიის მსახურსაც და ნებისმიერი არამეცნიერული ეგრეგორის წარმომადგენელს.
დღეისათვის არაეზოთერული ეგრეგორებიდან ყველაზე სისტემური (ჯანსაღი) ეგრეგორი მეცნიერებაა (დაწვრიულებით იხ. ამ ლინკზე), ხოლო ეზოთერულებიდან - ქრისტეს იმპულსის ეგრეგორი. სხვა ეზოთერული ეგრეგორების უმეტესობა ან მომაკვდავია და სულს ღაფავს, შესაბამისად მხოლოდ პარაზიტიზმის ხარჯზე ინარჩუნებს ძალებს, ან ცდილობს, რომ სისტემურობის წილი გაზარდოს და ამით გადარჩეს. ასტროლოგია სადღაც შუაშია და თუ საით წავა, ამას დრო გვიჩვენებს.
ახლა ავღწერ, თუ როგორ შეიძლება ასტროლოგიამ იმუშაოს რეალურად (სისტემურად) და რა ფაქტორები უნდა იქნეს გათვალისწინებული:
1. ზუსტად უნდა განისაზღვროს როგორც თარიღი და დრო, ასევე მდებარეობა (მაგალითად თუ დაიბადა თბილისში, კონკრეტულად სად, რომელ სამშობიაროში დაიბადა, ანუ საჭიროა ზუსტი კოორდინატები).
2. უნდა განისაზღვროს აღზრდის და სოციუმის გავლენის ის ფაქტორები, რომლებიც ამ ადამიანზე მოქმედებდნენ (ან მოქმედებენ), რადგან ეს გავლენა მნათობების გავლენაზე მეტად თუ არა, არანაკლებ მნიშვნელოვანია. და ეს ფაქტორი სწორედ ფსიქოლოგიის სფეროა.
3. უნდა განისაზღვროს ადამიანის ინდივიდუალური თავისებურებები სხვა სისტემების (ფსიქოლოგიური, ბიოენერგეტიკული და ა.შ.) მხრიდანაც, და სწორედ მათთან მოხდეს ასტროლოგიური მონაცემების სინთეზირება.
4. უნდა მოხდეს ცაზე თანავარსკვლავედების და მზის სისტემის თანხვედრის გასწორება. ანუ უფრო ზუსტად უნდა იქნეს გამოყენებული თანამედროვე ასტრონომიული მონაცემების გათვალისწინება.
5. მეტად უნდა იქნეს გათვალისწინებული უძრავი ვარსკვლავების ზეგავლენა (სტატისტიკური დაკვირვების გზით).
6. გეოცენტრულთან ერთად, გაცილებით უფრო დიდი მნიშვნელობა უნდა მიექცეს ასტროლოგიის ჰელიოცენტრულ სისტემას.
7. გაცილებით მეტი აქცენტი უნდა გაკეთდეს მთვარის ფაზებზე და მთვარის ასტროლოგიაზე (ესეც ერთიან სტატისტიკურ სისტემად უნდა შეიკრას და ყველა სკოლა თავისას არ უნდა ამბობდეს).
6. ზუსტად უნდა განისაზღვროს და სტატისტიკურად დადგინდეს ნებისმიერი ასპექტის და ფაქტორის მნიშვნელობა, და ყველა ასტროლოგიური სკოლა რაღაც ერთზე და დადგენილზე უნდა თანხმდებოდეს (ისე, როგორც მეცნიერებაშია).
7. ზუსტად უნდა დადგინდეს, თუ რა მომენტი ითვლება დაბადებად: მთლიანად გამოსვლა, თავის გამოყოფა, ჭიპლარის გადაჭრა თუ პირველი ჩასუნთქვა.
8. და რაც ყველაზე მთავარია, საჭიროა ასტროლოგიის გაცილებით მეტად ინტეგრირება მეცნიერებასთან და ფსიქოლოგიასთან. ასტროლოგიის ეგრეგორმა კი ბრძოლა უნდა გამოუცხადოს ყვითელ ასტროლოგიას და აქცენტი უნდა გააკეთოს ხარისხზე, და არა რაოდენობაზე.
და ბოლოს, მოკლე რეზიუმე დასკვნების სახით:
1. ასტროლოგია - ესაა ფსევდომეცნიერება. თავისი საფუძვლებით ესაა ოკულტური ცოდნა, და ამ ცოდნის ძირითადი კანონზომიერებების ზუსტი და არსობრივი აღწერა დღეისათვის დაკარგულია.
2. ასტროლოგია ცალსახად მუშაობს. და იგი მუშაობს სამი ფაქტორის ხარჯზე: სისტემურობის (ანუ ობიექტური ფაქტორის), ფსიქოლოგიურის და ეგრეგორულის. და ამათგან დღეს ყველაზე მეტი წილი ეგრეგორულ ფაქტორს უკავია, ხოლო ყველაზე ნაკლები - სისტემურს.
3. ასტროლოგი პირველ რიგში კარგად უნდა ერკვეოდეს ფსიქოლოგიაში.
4. ასტროლოგი კარგად უნდა აცნობიერებდეს ეგრეგორულ მექანიზმებს და არ უნდა იყოს თავისი ეგრეგორის გაუცნობიერებელი (ბრმა) მიმდევარი. მას კარგად უნდა ესმოდეს პროექციების და არქეტიპული შაბლონების როლი ასტროლოგიაში.
5. დღეისათვის ასტროლოგიის ეგრეგორში დიდია პარაზიტულობის წილი, რადგან იგი ძირითადად გაუცნობიერებელი მრევლის ხარჯზე იკვებება (სხვა მიზეზები ზემოთაა ჩამოთვლილი).
6. ასტროლოგიას აქვს შანსი, რომ ისევ სისტემურ ეგრეგორად იქცეს, და ამისთვის მრავალი განახლება სჭირდება. გზა ამისკენ ორია: ან მეცნიერებას უნდა შეერწყას და მისი მეთოდებით განვითარდეს, ან რომელიმე ძლიერმა ოკულტისტმა (ან ოკულტისტთა ჯგუფმა) ახლებურად გახსნას სისტემური კანონზომიერებები და თან სხვებსაც გასაგებად აუხსნას.
ეგრეგორის ბუნებრივი პრინციპებიდან გამომდინარე, ასტროლოგების და ასტროლოგიის მოყვარულების უმეტესობა ამ სტატიას „წაუყრუებს“ და იგნორირებას გაუკეთებს, მე კი "მტრად" გამომაცხადებს (რადგან მათ რწმენას შევეხე). და რეალურ ცვლილებებს ასტროლოგიის განვითარებაში ჯერ-ჯერობით მსგავსი სტატიები ნაკლებად შეიტანენ, მაგრამ მე ჩემი პოზიცია დავაფიქსირე და ვეცადე ძალიან მცირე ნაწილი მაინც მომეგლიჯა კოლექტიური არაცნობიერიდან და გადამეტანა კოლექციურ ცნობიერში.
თუ შენიშვნები, კითხვები ან საწინააღმდეგო აზრები გექნებათ დაწერეთ კომენტარებში და ვიმსჯელოთ.
თუ მოგეწონათ, გააზიარეთ...
