მეორე, სწავლების მიზანი უნდა შეიცვალოს: ჩაბარების ნაცვლად სხვებისთვის სწავლება. დიახ, სწორედ ასე. სპეციალური სკოლები არსებობს, სადაც ბავშვები პირდაპირი მნიშვნელობით ერთმანეთს ასწავლიან, ანუ მონაცვლეობით თამაშობენ მოსწავლის და მასწავლებლის როლებს. ასეთი სკოლების მოსწავლეები ბრწყინვალედ ითვისებენ რთულ პროგრამებს რეკორდულად მოკლე დროში. და ეს ყველაფერი იმის წყალობით, რომ განზრახვა აქტიური გახდა.
პირველი, სწავლების მეთოდიკა საფუძველში უნდა შეიცვალოს: არა დაზეპირება, არამედ პრაქტიკული გახდეს. ასეთ შემთხვევაში ტვინი ისე იმუშავებს, როგორც საჭიროა, - შემოქმედის როლში, და არა საწყობის დანიშნულებით.
იძულების ნაცვლად ისე უნდა მოიქცეთ, რომ ბავშვს თავად მოუნდეს შეასრულოს ის, რაც მისგან მოითხოვება. ამისთვის მხოლოდ იმის მოფიქრებაა აუცილებელი, როგორ ვაქციოთ ბავშვისთვის დამამძიმებელი ვალდებულება მისი მნიშვნელოვნების ამაღლების მეთოდად. საკუთარი მნიშვნელოვნების დადასტურება და გამყარება ყველა ადამიანის მოტივაციის საფუძველია, ბავშვებისთვის კი განსაკუთრებით. ბავშვებთან ურთიერთობისას ფრეილინგის პრინციპები საუკეთესოა, რაც გადმოცემულია წიგნში „რეალობის ტრანსერფინგი“.
პოლარიზაციის მოსახსნელად აუცილებლად უნდა გადახედოთ საკუთარ პოლიტიკას და ძალაუფლების დემონსტრაციიდან პატივისცემის მოპოვებაზე გადახვიდეთ, ავტორიტარიზმი კი ნდობით უნდა ჩაანაცვლოთ.
იძულება იქ, სადაც ეს გარდაუვალია, უნდა განზავდეს თავისუფალი არჩევანით. მაგალითად: „ჭურჭელს გარეცხავ თუ მაღაზიაში წახვალ?“ დისციპლინაც კი თავისუფალი ნების გაცხადებად იქცევა, თუ ის გაცნობიერებულ აუცილებლობაზეა დაფუძნებული.
მხიარულებაა - ესაა სულიერი კომფორტის შეგრძნება, და ის ისევე რეალურია, როგორც ნებისმიერი ფიზიკური შეგრძნება.
რაში სჭირდება სულს მხიარულება? ალბათ იმიტომ, რომ კარგია, როდესაც გიხარია. და კარგი რატომღაა? იმიტომ, რომ იუმორი და მხიარულება მნიშვნელოვნებას წვავს. რეალობის მართვა შეუძლებელია ჭარბი პოტენციალების არსებობისას, რომლებიც განზრახვის ენერგიას ბლოკავს და სამყაროს სარკეს ამრუდებს.
რეალობის მართვის მარადიული მოთხოვნილებაა. ეს მოთხოვნილება სულის განუყოფელ თვისებას წარმოადგენს.
აშკარაა, პოლარიზაციის შესამცირებლად დაჭიმული მანების მოშვებაა საჭირო. როგორ უნდა გავაკეთოთ ეს? მოწესრიგებულობა ცოტაოდენი გონიერი უწესრიგობით უნდა განზავდეს. მრავალი მეთოდი არსებობს: ლოგინზე ხტუნვა, ბალიშებით „ბრძოლა“, ღრიალი ან გაურკვეველი ბგერების გამოცემა, ოთხზე სიარული, და ბოლოს, კიდევ შეიძლება მოფიქრება
პოლარიზაციის აღმოფხვრით სარკის გასწორება შეიძლება. ეს საკმაოდ იოლი გასაკეთებელია, ველოსიპედის ბორბლის გასწორების მსგავსად. გამრუდება იქ წარმოიქმნება, სადაც თვლის მანები ძალზე დაჭიმულია. თუ სამყარო არ გემორჩილებათ და თითქოს „ჯიბრზე“ იქცევა, პოლარიზაციის გამომწვევი მიზეზი უნდა დაადგინოთ და შესაბამისი პოტენციალი შეამციროთ.
წონასწორული ძალები პოლარიზაციას საპირისპიროთა შეჯახებით ანეიტრალებენ. შედეგად ადამიანი შინაგანი განზრახვის მიმართულების სრულიად საპირისპირო რეზულტატს იღებს.
სამყაროს სარკეს პოლარიზაცია ამრუდებს. როგორც იცით, პოლარიზაცია ორი მიზეზით ჩნდება. პირველი - შედარებაზე, შეპირისპირებაზე ან გარკვეულ პირობებზე დაფუძნებული დამოკიდებულების ურთიერთობებია. მაგალითად: „მე კარგი ვარ იმიტომ, რომ შენ - ცუდი ხარ“, ან „შენ კარგი ხარ, თუ ჩემს უპირატესობას აღიარებ“. პოლარიზაციის წარმოქმნის მეორე მიზეზი შეიძლება განისაზღვროს როგორც „ჭანჭიკების მოჭერა“. როდესაც ადამიანი ანარეკლზე თავისი შინაგანი განზრახვით ზეწოლას ცდილობს, მას არაფერი გამოსდის. ის ფიქრობს, რომ უფრო მეტად უნდა დააჭიროს, და თავისი ხაზის გამრუდებას უაზრო გულმოდგინებით აგრძელებს.