სრული იდიოტის სახით, როგორც შეიძლება „საღად მოაზროვნე“ ადამიანს მოეჩვენოს, ხელებს კმაყოფილებით იფშვნეტთ („ასე, ძალიან კარგი!“) ან ტაშს შემოკრავთ, ან სიხარულით ხტუნავთ. და მაშინ ძალიან მალე აღმოაჩენთ, რომ, მართლაც, გარემოება, რომელიც უიღბლოდ მიგაჩნდათ, სინამდვილეში თქვენს სასიკეთოდ მოქმედებს. სარკის ეს თვისება ყოველთვის იმდენად მოულოდნელად და გასაოცრად მოქმედებს, რომ ამასთან მიჩვევა შეუძლებელია. ყოველ ჯერზე, როდესაც თქვენს თვალში მარცხი გამარჯვებად შემობრუნდება, ისეთ შეუდარებელ აღტაცებას იგრძნობთ, როდესაც გსურთ შესძახოთ: არა, ეს შეუძლებელია! ეს ნამდვილი მისტიკაა!
მაგალითად, გარკვეულ პრობლემას შეეჯახეთ. განშტოებაზე მხოლოდ თქვენი გადასაწყვეტია - რთულად შერაცხავთ თუ ადვილად. ნეგატივიზმისკენ მიდრეკილება და რთული ცხოვრებისგან გადაღლა გაიძულებთ პრობლემის სიმძიმის ქვეშ მოიხაროთ და პირქუშად დაასკვნათ: ოჰ, რა მძიმეა! ძალზე რთული საკითხია. სამყარო მაშინვე გეთანხმებათ: როგორც გენებოს, ძვირფასო. ის ყოველთვის გეთანხმებათ. და რაკი ასეა, პირიქით გააკეთეთ, უთხარით საკუთარ თავს: ყველაფერი ძალზე მარტივად გადაწყდება. თუნდაც ძალდატანებით, ეს პრობლემა მარტივად მიიჩნიეთ. თუნდაც ეს მხოლოდ პოსტულატი იყოს. პრობლემას ხომ ძირითადად ერთი პატარა წვრილმანი - თანმხლები გარემოებები - ართულებს. ჰოდა, ამ წვრილმანს თქვენი დამოკიდებულება განსაზღვრავს. და სამყარო ისევ ყველაფერზე თანახმა იქნება. რაც არ უნდა ხდებოდეს. ყველაფერი ცუდადაა? არა, - ამბობთ თქვენ, - ყველაფერი მშვენივრადაა!
როდესაც ყველაფერი სასიკეთოდ ვითარდება, გულგრილად კი არ უნდა მიიღოთ, როგორც თავისთავად ნაგულისხმები, არამედ სიხარულით უნდა შეხვდეთ,
ნებისმიერ, ყველაზე არახელსაყრელი გარემოებების შემთხვევაშიც კი თქვენ საბოლოო ჯამში მოგებული დარჩებით, თუ მეშვიდე სარკულ პრინციპს შეასრულებთ: ნებისმიერი ანარეკლი პოზიტიურად აღიქვით. რაც არ უნდა იყოს იქ, თქვენ ზუსტად არ იცით, ეს თქვენთვის სასიკეთოა თუ ბოროტებაა. თქვენთვის უკეთესი ამოირჩიეთ!
გახსოვდეთ: სამყარო მხოლოდ და მხოლოდ უზადოდ ასახავს თქვენს დამოკიდებულებას რეალობისადმი. რაც არ უნდა პირქუში ჩანდეს ანარეკლი - ის კიდევ უფრო უარესი გახდება, თუ მას როგორც ნეგატიურს, ისე მიუდგებით. ზუსტად ანალოგიურად ნეგატივი პოზიტივად იქცევა, თუ მას თქვენი ნებით ასეთად გამოაცხადებთ. ნებისმიერი გარემოება ან მოვლენა ატარებს საკუთარ თავში თქვენთვის როგორც არასასურველ, ასევე სასარგებლო პოტენციალს. ამ განშტოებაზე თქვენი დამოკიდებულების გამოხატვით თქვენ მოვლენათა შემდგომ მსვლელობას განსაზღვრავთ - იღბლიან მხარეს წავა ის თუ არა.
სინამდვილეში, სამყაროს კვანტის დადება არ ახასიათებს. უსიამოვნებები ნორმა არაა, რადგან მათზე ყოველთვის დიდი ენერგია იხარჯება. ბუნება კი ენერგიას უაზროდ არ ხარჯავს. ვარიანტთა დინება ყოველთვის უმცირესი წინააღმდეგობის გზით მიედინება. შეიძლება ითქვას, ის გარემოებათა იღბლიანი დამთხვევის გზას მიუყვება. პრობლემების ძირითად მასას თავად ადამიანი ქმნის, როდესაც წყალზე ხელებს ატყაპუნებს და თანაბარი დინების საწინააღმდეგოდ ნიჩბებივით იქნევს. მაგრამ მთავარი ისაა, რომ ნეგატივიზმისკენ მიდრეკილება შესაბამის სურათ-ხატს შობს, რომელსაც სარკე სინამდვილედ ახორციელებს.
და აი, ბოლო - ყველაზე მნიშვნელოვან და მთავარ სარკულ პრინციპს მივადექით. სარკეს უზადო არეკლვის უნართან ერთად კიდევ ერთი ნიშან-თვისება გააჩნია: მასში მარჯვენა მარცხენა ხდება, ხოლო სივრცე, რომელიც გარბის, სინამდვილეში საპირისპირო მხარეს მოძრაობს. ადამიანები დიდი ხანია მიეჩვივნენ ამ თვისებას და გონებაში ილუზიის რეალობად გარდაქმნა ისწავლეს. მაგრამ დუალური სარკის ილუზიასთან გონება აქამდე ვერაფერს გახდა.
თქვენ თავად მიხვდებით, სად მოქაჩოთ სადავე, და სად შეგნებულად მოუშვათ. ხელი უშვით სამყაროს და მის მოძრაობას დააკვირდით. დააკვირდით როგორც ბრძენი მასწავლებელი, რომელიც მოსწავლეს არჩევანის თავისუფლებას ანიჭებს, მხოლოდ იშვიათად უბიძგებს საჭირო მიმართულებით. თქვენ დაინახავთ, როგორ დატრიალდება სამყარო თქვენს ირგვლივ.
ყველაფერს, რაც გარს გახვევიათ, დამკვირვებლის თვალებით შეხედეთ. თქვენ პიესის მონაწილე ხართ და იმავდროულად გვერდიდან აკვირდებით და გარშემო ნებისმიერ მოძრაობას ამჩნევთ. იღებთ რჩევას - შეეცადეთ დაუფიქრდეთ. სხვისი აზრი გესმით - ნუ იჩქარებთ დისკუსიაში ჩაბმას. გეჩვენებათ, რომ ვიღაც სწორად არ იქცევა - დაე ასე იყოს. გარემოებები შეიცვალა - განგაშის ზარს ნუ დაარისხებთ, შეეცადეთ ცვლილებები მიიღოთ. რითიც არ უნდა იყოთ დაკავებული, ისე იმოქმედეთ, როგორც უფრო ადვილია. არჩევანის წინაშე დგახართ - ის აარჩიეთ, რომელიც უფრო ადვილი მოსაპოვებელია.
ამრიგად, მეექვსე სარკული პრინციპია: მარწუხებს მოვუშვათ და სამყაროს ნება მივცეთ იმოძრაოს ვარიანთა დინების მიმართულებით. შინაგანი განზრახვა საპირისპიროდ იცვლის მიმართულებას, რაც პარადოქსს იწვევს: კონტროლზე უარის თქმით, თქვენ სიტუაციაზე რეალურ კონტროლს იღებთ.
ამრიგად, საჭიროა ხელები სარკეს მოვაცილოთ და სამყაროს ნება მივცეთ, იმოძრაოს.
ძალის საიდუმლო მარწუხების მოშვებაში მდგომარეობს. ადამიანის გონება უმცირეს გაუთვალისწინებელ გარემოებას, ასევე საკუთარი სცენარიდან სულ უმნიშვნელო გადახრას წინააღმდეგობით ხვდება. ამას დაუყოვნებლივ მოჰყვება ბუნებრივი და პრიმიტიული რეაქცია - მდგომარეობის გამოსწორების მცდელობა, ანუ შეწინააღმდეგება, უარის თქმა, გაჯიქება, შეკამათება, მკვეთრი მოძრაობები, გარკვეული აქტიური მოქმედებები და ა.შ. საერთო ჯამში, გონება ანარეკლს ებღაუჭება და საკუთარი ხაზის გატარებას ცდილობს.