დიმიტრი ტროცკი - სანამ "მე" მე არ ვარ

მატრიოშკა „მამაკაცი და ქალი“

მატრიოშკა „მამაკაცი და ქალი“

როდესაც ლექციებზე და ტრენინგებზე მეკითხებიან როგორ შეიძლება რთული სიტუაციების მოგვარება მეუღლესთან, მე კითხვაზე კითხვითვე ვპასუხობ: “რატომ დაქორწინდით? თუ შეკითხვის ავტორი გულწრფელად მპასუხობს, მაშინ დაქორწინების ძირითადი მიზეზები დაახლოებით ასე გამოიყურება:

– დედისთვის მინდოდა დამემტკიცებინა, რომ ასეთი ხასიათითაც კი მოვახერხებდი გათხოვებას.

– ყველა ჩემი დაქალი დიდი ხნის დაქორწინებული იყო, მარტო მე ვიყავი დარჩენილი გასათხოვარი.

– ასაკი მქონდა უკვე ისეთი, რომ შეიძლებოდა შინაბერა/ბერბიჭა დავრჩენილიყავი.

– ის ყველაზე ლამაზი გოგო იყო, ყველა ჩემს მეგობარს შურდა ჩემი.

– საცხოვრებელი არ მქონდა.

– მარტო დარჩენის შიშის გამო.

და სხვა მსგავსი მიზეზები.

სინამდვილეში ოჯახური წყვილი იქმნება ერთადერთი მიზნით - „ერთად უფრო სახალისოა ცხოვრების გზაზე სიარული“, მართლაც უფრო სახალისოა როცა ვინმესთან ერთად დადიხარ თუნდაც ერთი და იგივე ადგილას, ღმერთამდე მისვლა ამა თუ იმ ფორმით. ქორწინებას რა თქმა უნდა გვერდითი მოვლენებიც აქვს, როგორიცაა ერთობლივად შეძენილი უძრავი ქონება, გვარის გაგრძელება და ა.შ., მაგრამ ნებისმიერი ურთიერთდამოკიდებულების ძირითადი მიზანია - განვითარება.

თუ ადამიანმა ვალების გარეშე მოახერხა „მატრიოშიკის“ წინა დონეების გავლა, მოიხადა და კვლავ იხდის ვალს სხეულის წინაშე, „დედას+“ და სოციალურ დონეზე, მაშინ არ კი სჭირდება იმაზე დაფიქრება უნდა ეძებოს თუ არა თავისი მეორე ნახევარი. იმ მომენტში როდესაც ადამიანი მართლაც აღწევს ამ მდგომარეობას, როდესაც ბედნიერება იმდენად ბევრია, რომ სურვილი ჩნდება ის ვინმეს გაუზიარო, თქვენს გვერდით გაჩნდება საჭირო ადამიანი. აღარ გექნებათ არანაირი ეჭვები - ჩემია ეს ადამიანი თუ არა, დავქორწინდე თუ არა. გული მაშინვე გიკარნახებთ - ამის შემდეგ ჩვენ ერთად უნდა გავაგრძელოთ სვლა ცხოვრების გზაზე.

პირდაპირ გეტყვით, რომ ეს დონე არ არის აუცილებელი. ოჯახი ერთ-ერთი გზაა, რომლის დახმარებითაც შეგვიძლია გავიაროთ ცნობიერების ევოლუციის ყველა დონე ადამიანის სხეულში. შეიძლება მარტოობის გზაც აირჩიოთ; ასკეტიზმით, ლოცვებით მიაღწიოთ იმ მდგომარეობას, რომელსაც ოჯახი გვაძლევს. ოჯახი - ეს არის გზა, რომელიც არც უკეთესია და არც უარესი, არც უფრო გრძელია და არც უფრო მოკლე სხვა გზებთან შედარებით.

ასეა თუ ისე, ამ დონეზე ჩვენ გვიჩნდება როლი სქესიდან გამომდინარე - მამაკაცის ან ქალის და შესაბამისი ვალები.

მამაკაცის ვალი

მამაკაცი ქალისგან პირველ რიგში განსხვავდება ასე ვთქვათ, ტვინის მოწყობით, არა ინტელექტუალური განვითარებით, არამედ უნარით შეინარჩუნოს აზრების კონცენტრაცია და ყურადღება რამე ერთზე დიდი ხნის განმავლობაში. სწორედ ეს თვისება განსაზღვრავს მამაკაცის ორ მთავარ ვალს (ვალდებულებას) - მიზანი და პასუხისმგებლობა. მამაკაცი კონცენტრირებული უნდა იყოს რაიმე ერთ მასშტაბურ მიზანზე, რომელიც დააკავშირებს მას მარადისობასთან და უნდა იტვირთოს აბსოლუტური პასუხისმგებლობა საკუთარ ფიქრებზე, სიტყვებზე და საქციელზე - მათ შორის არანაირი განსხვავება არ უნდა იყოს. მაგრამ მამაკაცი, პირველ რიგში, პასუხისმგებელია საკუთარ სიმტკიცეზე.

მოვიყვან არც ისე ლამაზ მაგალითს. დღეს ერთ გოგოს დავპირდი, რომ მასთან გავატარებდი საღამოს და ღამეს, ხვალ სხვას დავპირდი და ყველაფერი ისე გავაკეთე როგორც დავპირდი. თითქოს ჩემი ფიქრები, სიტყვები და საქციელი ერთმანეთან წინააღმდეგობაში არ არის, მაგრამ ეს ყველაფერი მაქცევს ნამდვილ მამაკაცად? არა. რადგან პირველ რიგში აუცილებელია ჩემი ჩამოყალიბებულობა: მე უნდა გადავწყვიტო რომელ ქალს დავუკავშირებ ცხოვრებას და დავრჩე ამ არჩევანის ერთგული.

ეს ეხება ცხოვრების ბევრ სფეროს - მასწავლებელს, პრაქტიკებს, მიზნებს და ა.შ. მამაკაცის ფიქრები, სიტყვები და საქციელი აუცილებლად უნდა ემთხვეოდეს ერთმანეთს და არ უნდა გადაუხიოს იმას რაც გადაწყვეტილი აქვს. რა თქმა უნდა ყველა ფიქრს ვერ გამოხატავ სიტყვებით და შემდეგ საქციელით. თუ მე დაოჯახებული მამაკაცი ვარ და გამიჩნდა აზრები იმის თაობაზე, რომ სხვა ქალთან დავიწყო ურთიერთობა, ასეთ შემთხვევაში ჩემი არჩევანი, „ერთგულება“ გულისხმობს იმას რომ მე უარს ვიტყვი ამ ფიქრებზე და აზრებზე.

მაგალითი სხვა სფეროდან. დავუშვათ, მე გადავწყვიტე ჯანსაღი ცხოვრებით ცხოვრება, მოწევისთვის, ალკოჰოლისთავის თავის დანებება, მინდა დავიწყო ჯანსაღად კვება და ვპირდები საკუთარ თავს, რომ დავიწყებ ორშაბათიდან. მაგრამ ორშაბათს ვამბობ: „მე ხო არ დამიკონკრეტებია რომელი ორშაბათიდან, ნუ ამ ორშაბათიდან არა!“ აი ამ მომენტში მე საკუთარ თავს მოვატყუე. თუ სამსახურში ჩემს უფროსზე არც ისე კარგ რაღაცეებს ვფიქრობ, მაგრამ პირში ვუცინი და ვეთანხმები ყველა მის სიტყვას, ასეთ შემთხვევაში ჩემი ფიქრები, სიტყვები და საქციელი ერთმანეთს შორდება.

ყოველი ასეთი განსხვავების გამო მე მომიწევს გადახდა - ფულით, არ მექნება კარიერაში წინსვლა, ვიქნები მუდმივ ეჭვებში, ჩემს ადგილას ვარ თუ არა და ა.შ.

სწორედ ამიტომ მამაკაცებს ვთავაზობ მარტივ პრაქტიკას: აწარმოონ მათი არამამაკაცური საქციელის დღიური. სადაც გაიფიქრეთ ერთი - თქვით მეორე და გააკეთეთ მესამე ან საერთოდ არ გააკეთეთ. ყოველი დღის ბოლოს უნდა გადახედოთ დილიდან საღამომდე მომხდარ ყველა მოვლენას და დააფიქსიროთ სად გაიყო აზრები და სიტყვები, სიტყვები და საქციელი. რას ვაკეთებთ ამის შემდეგ? თუ გაიფიქრეთ ერთი და თქვით მეორე, ბოდიში უნდა მოიხადოთ არაგულწრფელობისთვის. თუ თქვით ერთი და გააკეთეთ მეორე ამისთვისაც უნდა მოიხადოთ ბოდიში და გააკეთოთ ის რაც თქვით, თუ ეს შესაძლებელია.

ლექციაზე მოსული იყო 35 წლის მამაკაცი. იმ მომენტში ის თვლიდა, რომ არაფერი საერთო არ ჰქონდა მეუღლესთან. ჰყავდა საყვარელი, რომლის შესახებაც ის ამბობდა, რომ მხოლოდ მასთან განიცდიდა ნამდვილ გრძნობებს და რომ მომავალში მასთან სურდა საკუთარი მომავალის დაკავშირება. მას მხოლოდ ის აკავებდა რომ შვილი ჰყავდა და რომ მეუღლე და სიდედრი ბავშვის ნახვაში შეუშლიდნენ ხელს. სამსახურიც დიდად პერსპექტიული არ იყო.

მან დაიწყო ყველა განსხვავების დაფიქსირება, სადაც „აზრი-სიტყვა და საქციელი“ ერთმანეთთან თანხვედრაში არ იყო. ისიც კი გაიხსენა, რომ ჯერ კიდევ ნახევარი წლის წინ ის თავის უფროსს (ქალბატონს) უმნიშვნელო მანიპულაციის ჩატარებას დაჰპირდა მანქანაზე - ის უბრალოდ ადგა და გააკეთა, უფროსი სასიამოვნოდ გაკვირვებული დარჩა. რაღაც დროის შემდეგ მან იგრძნო, რომ საყვარელი მხოლოდ იმის გამო გამოჩნდა მის ცხოვრებაში, რომ მას არ შეეძლო ურთიერთობების მოგვარება ოჯახში. მან დაასრულა ეს კავშირი და მოაგვარა ცოლთან ურთიერთობა.

სერიოზულად დაკავდა სირბილით (მარათონებშიც მონაწილეობს უკვე), ფოტოგრაფიით. შენელებული ადამიანიდან გადაიქცა წარმატებულ, ლამაზ, სპორტულ, საკუთარ თავში დარწმუნებულ მამაკაცად.

კიდევ ერთმა მამაკაცმა დაწერა გამოხმაურება, რომ თავიდან არ იცოდა რა დაეწერა დღიურში, ამიტომ დასაწყისში წერდა ყოველდღიურ საქმეებს, სხვადასხვა ფიქრებს და სიას ადგენდა. ამ ყველაფრის პროცესში მან დააფიქსირა, რომ ყველაზე ვრცელი სია გამოუვიდა სათაურით „გასაანალიზებელი“, მაშინ ის მიხვდა, რომ მისი მთავარი პრობლემა იყო ის, რომ იმის მაგივრად, რომ ემოქმედა, ის ძალიან დიდხანს ფიქრობდა ყველაფერზე. მან დაიწყო საკუთარი თავისთვის შეკითხვის დასმა თუ რას აკეთებდა შედეგის მისაღწევად. ამის შემდეგ მის ცხოვრებაში ბევრი საკითხი მოგვარდა - ის განიკურნა 20 წლიანი ალერგიისგან, მეუღლემ იპოვა თავისი მოწოდება, მისი ვაჟი პრაქტიკულად აღარ ავადმყოფობდა და ა.შ.

მეორე მნიშვნელოვანი მომენტი მამაკაცისთვის არის მიზანი. მიზანი მამაკაცს უნდა აკავშირებდეს ღმერთთან, მარადისობასთან. ეს სრულიად არ ნიშნავს იმას რომ ის აუცილებლად უნდა აკეთებდეს სულიერ პრაქტიკებს, წავიდეს მონასტერაში, ცხოვრობდეს ასკეტურად, არა. ეს ნიშნავს, რომ მისი მიზნები საკუთარ „მეს“ უნდა ცდებოდეს. „მესთან“ დაკავშირებულია მეუღლე, ბავშვები, ყველა ნათესავი და მეგობრებიც კი. ნამდვილი მიზანი ორიენტირებული უნდა იყოს ბევრი უცნობი ადამიანის სარგებლობაზე.

რა უნდა ვქნათ, თუ თქვენ ამ მიზანს ამ მომენტში ვერ ხედავთ თქვენს ცხოვრებაში და არ იცით როგორ დაისახოთ ის? ერთ-ერთი გზა არის მიმართოთ ავტორიტეტულ ადამიანს, გურუს, მასწავლებელს, სულიერ მოძღვარს, რომელიც ყველაფერს უმტკივნეულოდ აგიხსნით. ჩვენს დროში არსებობს ძალიან ბევრი სხვადასხვა კონცეფცია და რთულია გადაწყვიტო რომელს მიჰყვე. შეიძლება ითქვას, რომ ახლა მოდაშია სხვადასხვა სწავლებების, კონცეფციების, ფილოსოფიური და რელიგიური სკოლების მოსინჯვა, გასხივოსნების (სატსანგის) და სულიერ შეხვედრებზე სიარული. მაგრამ ეს გზა არაფერს არ მოგცემთ.

სანამ სხვადასხვა მასწავლებელს და კონცეფციებს არჩევს და ცდილობს გაარკვიოს რომელია უკეთესი, მამაკაცი ერთ ადგილს ტკეპნის. თუ თქვენ რამდენიმე ნაბიჯს აკეთებთ ერთი მიმართულებით, მაშინ ინერციის კანონის თანახმად ყოველი შემდგომი ნაბიჯი უფრო ადვილი იქნება ვიდრე წინა. თუ მე მივდივარ ერთი მიმართულებით მაშინ მთელი ჩემი ენერგია მიმართულია შედეგის მიღწევაზე. თუნდაც საბოლოოდ აღმოჩნდეს, რომ ის იყო ცრუ მასწავლებელი ან მიმდინარეობა, მე მივიღებ უფრო მეტს, ვიდრე დავკარგავ - მე მივიღებ გამოცდილებას. უარყოფითი გამოცდილების შემთხვევაშიც კი შეგვიძლია მივიღოთ სარგებელი, და ამ ენერგიის დახმარებით, მაგალითად შემდეგი მიზნის მიღწევაზე 3 ხანგრძლივი წლის ნაცვლად დაგვჭირდება 2 კვირა. ტვინი იწყებს მუშაობას და ალგორითმის აგებას, რომლის დახმარებითაც საბოლოოდ ზუსტად საზღვრავს სად არის ჩემი, სად არის ჭეშმარიტება, სად არის ცრუ. თუნდაც მაშინ ცრუ მასწავლებლის შემთხვევაში მე ვსწავლობ მიზნის დასახვას და მათ მიღწევას, წასვლას, ქმედებების განხორციელებას, ასე მე ვსწავლობ პასუხისმგებლობას.
მაგრამ თუ მე ვცდილობ ავირჩიო სხვადასხვა მიმართულებიდან და ვერ გადამიწყვეტია, მთელი ჩემი ენერგია იხარჯება გაორებაზე. თითოეული მასწავლებელი თავისებურად მართალია, თითოეულ მასწავლებელს და თითოეულ კონცეფციას ჰყავს ათასობით მიმდევარი, რომლებმაც გამოცადეს სასწაულები ამ კონცეფციის და მასწავლებლის მიყოლის გზაზე. არჩევანის გაკეთების მცდელობისას, როდესაც საბოლოოდ ვერ წყვიტავს რომელი გზა აირჩიოს, მამაკაცი წინ ვერ მიდის და ვერაფერს ვერ სწავლობს. ამიტომ რაღაც ეტაპზე აუციელებლია ჩამოვყალიბდეთ და გავაკეთოთ არჩევანი. ნებისმიერი გზა - თუნდაც არასწორი მიმართულებით, უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე გაორების ქაოსი. იმისთვის რომ ვიპოვოთ წყალი, საჭიროა ერთი ღრმა ჭის ამოთხრა და არა 10 პატარა ორმოსი.

აი აქ არის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი მომენტი. მამაკაცის პირველი მასწავლებელი ცხოვრებაში არის დედა, მას მოჰყვება მამა. თუ მამაკაცს ამ მნიშვნელოვან ადამიანებთან არ აქვს მოგვარებული ურთიერთობა, მაშინ მისი ძიება დიდი ალბათობით უშედეგო იქნება.

ქალის ვალი

აღმოსავლურ სკოლებში სიტყვა „ქალის“ სინონიმია „ბუნება“. არსებობს ისეთი მოვლენები როგორიცაა ქარიშხალი, ქარი, თოვლი, წვიმა, სიცხე, სიცივე - ესენი ყველა უკონტროლოა. სწორედ ასევეა ქალურობა - ეს არის გრძნობა, რომლის გაკონტროლებაც შეუძლებელია, ისინი უბრალოდ ხდება ამა თუ იმ გარე მოვლენის საპასუხოდ.

ციფრები განსხვავდება, თუმცა დამტკიცებულია, რომ ქალის გრძნობითი აღქმა 4-12-ჯერ უფრო ძლიერია ვიდრე მამაკაცის. ქალები შეგვიძლია შევადაროთ შიშველ ნერვს, რომელიც ისრუტავს ყველაფერს რაც მის გარშემოა, ახდენს მის სინთეზირებას, ტრანსფორმაციას და ქმნის ახალ მდგომარეობას. სადაც ქალს შეუძლია 400 ფერის და მისი ვარიაციის დანახვა, მამაკაცი ხედავს მხოლოდ 5-7 ფერს. სადაც ქალს შეუძლია 20 განსხვავებული არომატის გარჩევა, მამაკაცი არჩევს მხოლოს „სასიამოვნოს“ და „არასასიამოვნოს“. შეგრძნებების სისტემა და სამყაროს შეცნობის უნარი ქალებს რამდენჯერმე უფრო აქტიური აქვთ ვიდრე მამაკაცებს. ამიტომაც ქალებს უჭირთ ყურადღების ერთ რამეზე დიდი ხნით კონცენტრირება - ის ივსება გრძნობებით, ის უფრო მეტს გრძნობს ვიდრე ფიქრობს.

მე არავითარ შემთხვევაში არ ვაკნინებ ქალის ინტელექტუალურ შესაძლებლობებს, მაგრამ სწორედ შეგრძნების უნარი არის ქალის ძლიერი მხარე, სწორედ ამაზე უნდა გააკეთოთ სწორება. სწორედ საკუთარი გრძნობები შეუძლია ქალს გადაცვალოს ნებისმიერი სურვილის ასრულებაზე.

ქალის მთავარი ვალია - საკუთარ გრძნობებზე პასუხისმგებლობის აღება. შეგახსებეთ, რომ თითოეული გრძნობა - ეს არის ენერგიით დამუხტვა. თითოეული ქალი ფლობს უნიკალურ შესაძლებლობას შეისრუტოს ენერგია გარემოდან, მოახდინოს მისი ტრანსფორმაცია და გასცეს, მისი ინვესტირება მოახდინოს მშობლებში, მეუღლეში, ბავშვებში, გარემოში.

თუ ქალს ჰყავს საკუთარი ოჯახი, მაშინ ის ცდილობს თითოეული მომენტში იგრძნოს, რომ სჭირდება ადამიანებს, რომლებიც მის გვერდით არიან და გამოხატავს მათ მიმართ გრძნობებს- სიტყვებით, ზრუნვით, საქციელით. თუ ქალი ჯერ მარტოა, მაშინ საკუთარი გრძნობების ენერგიის ინვესტირება უნდა მოახდინოს გარემოში, მის ყოველდღიურ საქმიანობაში - ხატოს, იცეკვოს, იმღეროს, უბრალოდ წმინდოს იატაკი. ქალი ასე ვთქვათ აკეთილშობილებს გარემოს ვინმე ადამიანისთვის, რომელიც ხვალ შეიძლება პოტენციურად გამოჩნდეს მის ცხოვრებაში. ინვესტიციას აკეთებს დღეს, რათა ხვალ მიიღოს ნაყოფი.

თუ ქალი სამსახურში დადის, ეს არანაირად არ აკნინებს მის ქალურობას, მთავარია ის ამას საკუთარი გრძნობების საწინააღმდეგოდ არ აკეთებდეს. სამსახურშიც შეიძლება საკუთარი ქალურობის გამოვლენა. შესაძლებელია „ქალურობის“ კიდევ ერთი განმარტების შემოტანა - ეს არის სივრცის სტრუქტურირება და ორგანიზება. ყველა ქალი პირველი რიგში არის ორგანიზატორი. შეუძლია მაგიდა გააწყოს არაფრისგან, ნებისმიერი შენობა გახადოს თბილი და კომფორტული, აუმაღლოს განწყობა სხვებს, მოიხსნას დაღლილობა.

დღეს გაჩნდა ძალიან ბევრი ტრენინგი და კურსი, სადაც ქალებს ასწავლიან როგორ გააქტიურონ საკუთარ თავში ქალურობა - როგორ მოამზადონ საჭმელები, რა უთხრან ქმარს, როგორ მოიქცნენ ამა თუ იმ სიტუაციაში. ყველა აღმოსავლური სკოლა თვლის, რომ „პრაქტიკის“ ცნება და ასევე ნებისმიერი ასკეტური პრაქტიკა და დისციპლინა სიტყვა „მამაკაცის“ სინონიმია და რომ სიტყვა „ქალური“ და „პრაქტიკა“ შუთავსებელი ცნებებია. ქალს დროის ნებისმიერ მონეტში შეუძლია გრძნობდეს, რისი გაკეთებაა საჭირო და რისი არა, რისი თქმა ღირს და რისი არა ამ მომენტში.

ჩვენ ვცხოვრობთ ეპოქაში, როდესაც ადამიანებს ლოგიკა, გონება, რაციონალური აზროვნება ძალიან აქვთ განვითარებული, თუმცა სუსტად აქვთ განვითარებული შეგრძნების უნარი. ამიტომ ჩემთან ხშირად მოდიან ქალები, რომლებიც თითქოს გადაეჩვივნენ შეგრძნების უნარს. სინამდვილეში ისინი რა საკვირველია გრძნობენ, თუმცა გადაეჩვივნენ საკუთარი მდგომარეობის ამოცნობას და მათზე დაყრდნობით მოქმედებას. ერთადერთი რისი გაკეთებაც საჭიროა ამ კავშირის აღსადგენად არის ცდა. უნდა მოუსმინოთ საკუთარ თავს და ჰკითხოთ მას:“რას ვგრძნობ ახლა? რას ვაკეთებ ამ გრძნობიდან გამომდინარე?“

მეოჯახე ადამიანის ვალი

მართალია ეს თავი დავიწყე იმ მიზეზების აღწერით, რომელთა გამოც ადამიანები ქორწინდებიან, თუმცა არც ისე მნიშვნელოვანია რატომ გაერთიანდა ორი ადამიანი დაოჯახებით. მთავარია რას გააკეთებენ ისინი ქორწინებაში.

მამაკაცებს არ ჰყოფნით საკუთარი ძალების რწმენა. ამიტომ ერთიანდებიან ჯგუფებად, ერთად მიდიან თავისზე უფრო ძლიერისთვის თავ-პირის დასამტვრევად, მონაწილეობენ გუნდური სპორტის სახეობებში. ქალებისთვის დამახასიათებელია მარტოობის ტოტალური, ფიზიკური შიში, რომელიც მამაკაცებისთვის გაუგებარია.

ორი ადამიანი ქმნის ოჯახს, რათა მეორე ადამიანის დახმარებით იპოვონ საკუთარი თავი. ქალი და კაცი ავსებენ და განვითარებაში ეხმარებიან ერთმანეთს. ნორმალურია თუ ურთიერთობის დასაწყისში მამაკაცი ბოლომდე დარწმუნებული არ არის საკუთარ თავში, ქალს კი მარტოობის შიში აქვს.

როგორ ვეხმარებით ერთმანეთს განვითარებაში? მამაკაცი ჰგავს გასაშვებად გამზადებულ რაკეტას - მან იცი როგორ უნდა დაისახოს გეგმები და განახორციელოს ისინი. ქალს აქვს უნარი საწვავით შეავსოს ის - საკუთარი გრძნობების დახმარებით. ისინი ერთად მიფრინავენ მიზნისკენ.

მამაკაცის ვალი/მოვალეობაა ოჯაში პასუხისმგებლობა იმ ქალზე, რომელიც მის გვერდით არის. ის არის პასუხისმგებელი მის კეთილდღეობაზე, მოქმედების ზოგად მიმართულებაზე. ქალი პასუხისმგებელია საკუთარ გრძნობებზე, მდგომარეობაზე, რომლითაც ის ავსებს მამაკაცს.

საიდან იწყება განვითარების ერთობლივი გზა? უბრალო გულწრფელობით პარტნიორის მიმართ. გულწრფელობის ყველაზე პრიმიტიული ფორმებია მოლაპარაკება და ყველაფრის ამოთქმა. ის რაც შიგნით არის უნდა გამოვიდეს გარეთ. ის ვინც საკუთარ თავში განავითარებს ასეთ გულწრფელობას, ის გაიზრდება უფრო ღრმა დონეებითვის, დაიწყებს იმის გაგებას თუ რა არის პატივისცემა, რა არის ნამდვილი ზრუნვა, რა არის ტოტალური გულწრფელობა, როცა სიტყვები ფიქრებთან და ქმედებებთან არის თანხვედრაში. ამ ყველაფრის შედეგად მოდის ურთიერთობების სიღრმე.

მე ხშირად ვხედავ, რომ ქალები ცდილობენ საკუთარ მეუღლეებისთვის მხოლოდ „კარგი ამინდის“ ტრანსლირებას - ცდილობენ იყვნენ მხიარულები, მადლიერები, იზრუნონ, იყვნენ საყვარლები და მოკრძალებულები. თუ თქვენი ქმარი იქცევა, როგორც მამაკაცი, პასუხისმგებელია საკუთარ ფიქრებზე, სიტყვებზე და საქციელზე, ხედავს საბოლოო მიზანს მაშინ თქვენს სულში მართლაც მზიანი და კარგი ამინდი იქნება. მაგრამ თუ ქმარი უნიათოა, მაშინ თქვენს შიგნით იბობოქრებს ცუნამი, ტორნადო, ვულკანის ამოფრქვევა. მამაკაცს ესეთი ცუდი ამინდიც სჭირდება!.

მამაკაცი ლითონის მსგავსია. იმისთვის, რომ მას რაღაც ფორმა მივცეთ, იმისთვის რომ ჰქონდეს შეცვლის და განვითარების უნარი, რათა შეძლოს საკუთარი მიზნების მიღწევა, აუცილებელია მისი, როგორც ლითონის გაცხელება. თუ მამაკაცი ნათლად ხედავს და გააზრებული აქვს საკუთარი მიზანი და ყოველდღიურად რაღაცას აკეთებს მის მისაღწევად, მაშინ ის მოქმედებით ცხელდება. მაგრამ თუ ლითონი მუდმივად გაცხელებულია, რა მოუვა მას? ის უბრალოდ გაქრება. ასევეა მამაკაცი, რომელიც მუდმივად გაცხელებულია მიზნისკენ მიმართული ქმედებებით, ის გადაიწვება. ამიტომ მას გვერდით სჭირდება ქალი, რომელიც „გააგრილებს“ მას: ზრუნვით, სინაზით, სიხარულით, მადლიერებით. ასეთი მამაკაცის გვერდით ქალს უბრალოდ არ გაუჩნდება უარყოფითი გრძნობები, ის იქნება მშვიდად.

მაგრამ თუ მამაკაცი ჯერ ვერ ხედავს თავის მიზანს, გაიყინა ერთ ადგილას, ვერაფრით ვერ ვითარდება, როგორ შეიძლება მისი გახურება? მხოლოდ საკუთარი უარყოფითი გრძნობების გამოხატვით, რომელიც ქალს ასეთი მამაკაცის გვერდით უჩნდება - გაღიზიანება, ბრაზი, წყენა და ა.შ. ხანდახან საკმარისია მამაკაცის ერთხელ გახურება, რათა მან დაიწყოს წინსვლა. ხანდახან საჭიროა დიდი ხნის განმავლობაში გახურება - გააჩნია შემთხვევას. თუმცა, მთავარია ქალმა ორიენტირება მოახდინოს არა საკუთარ ფიქრებზე - მაგალითად მისი აზრით როგორ უნდა მოქმედებდეს მამაკაცი, არამედ შეგრძნებებზე და მდგომარეობაზე. ამიტომ მამაკაცს ნამდვილად სჭირდება ქალის სხვადასხვა მდგომარეობა.

წაიკითხეთ დიდი, ცნობილი მამაკაცების ისტორიები - თითოეული მათგანის უკან დგას ქალი. ეს შეიძლება იყოს მეუღლე, დედა, მაგრამ აუცილებლად არის ქალი, რომელიც საკუთარი რწმენის, ნდობის და სხვა გრძნობების ინვესტირებას ახდენს მამაკაცში.

მამაკაცისთვის არაფერი არაა იმაზე მნიშვნელოვანი, ვიდრე როცა ქალს მისი სჯერა. ეს არის ყველაზე, ყველაზე ძლიერი ძალა. თუ ქალს შენი სჯერა - არ აქვს მნიშვნელობა დედა იქნება თუ ცოლი - ამაზე ძლიერი არაფერი არაა. თავად ღმერთებიც კი ჩამოვლენ ზეციდან ასეთ ქალთან მოლაპარაკებისთვის. მაგრამ თუ ქალმა ხაზი გადაგისვა, რამდენიც არ უნდა იხტუნაო, რომელი სულიერი მიმართულებითაც არ უნდა განვითარდე - ეს არის წყევლა. არსებობს ქალი რომელსაც მოაქვს კურთხევა და არსებობს ქალი, რომელსაც მოაქვს წყევლა. შემოქმედი ქალის დახმარებით აძლევს მამაკაცს შანსს და შეუძლია ამ შანსის წართმევაც. აქაც შეგვიძლია ცნობილი მამაკაცების ისტორიას გადავხედოთ, რამ განაპირობა მათი წარმატება მიუხედავად იმისა თუ როგორი ქალი იყო მათ გვერდით.

ქალი, რომელსაც ადრე არ ეხერხებოდა გრძნობების გამოხატვა, სწავლობს როგორ გამოხატოს საკუთარი გრძნობები, თავიდან ის გამოხატავს არა გრძნობებს, არამედ პრეტენზიებს, მის წარმოდგენებს იმასთან დაკავშირებით როგორ უნდა იქცეოდეს მისი ქმარი. ეს არ არის დიდი პრობლემა. არ არსებობს კრიტერიუმი, რომლის მიხედვითაც მომენტალურად შეიძლება განვსაზღვროთ ქმედება გონებიდან მოდის თუ გულიდან. ჯობია რაღაც მოიმოქმედოთ, თუნდაც შეცდომა დაუშვათ, რომელიც შემდეგ უკვე გამოცდილებად იქცევა და გახდება ასე ვთქვათ საფეხური ახალი დასაწყისისთვის. არ არსებობს უნივერსალური სისტემა, რომლის მიხედვითაც შესაძლებელი იქნებოდა ქალური გრძნობების და გონებრივი პროცესის ერთმანეთისგან გარჩევა. მაგრამ ნებისმიერი ურთიერთობა გულისხმობს კომუნიკაციას, რომლის დროსაც რაღაც იბადება, ხდება პროგრესი. მთავარია არ გავიყინოთ ერთ ადგილას და რამენაირად გამოვავლინოთ ის რაც ჩვენს შიგნით არის.

მოვიყვან მაგალითს თუ როგორ ზემოქმედებას ახდენს ერთი ადამიანის აზროვნების და ქცევის ცვლილება მთელს ოჯახზე. ტრენინგზე მოვიდა ქალი უამრავი პრობლემებით: ბავშვები ავადმყოფობდნენ, თვითონ ალერგია ჰქონდა, ზედმეტი წონა, ქმარი ლოთი, ფული მუდმივად არ ჰქონდათ საკმარისი. ტრენინგზე ის მიხვდა, გაიაზრა, რომ ოჯახური ცხოვრების 12 წელი ცდილობდა ყოფილიყო კარგი, წესიერი, იდეალური. რაც უფრო მეტად თვალთმაქცობდა, რაც უფრო მეტად თამაშობდა კარგის როლს, მით უფრო მეტად ავადმყოფობდა ყველა, ქმარი კი სასმელში იხრჩობდა თავს. როგორც კი მიხვდა, რა იყო ის რაც მას მუდმივად უშლიდა ხელს, რაზეც ის დუმდა, არაფერს ამბობდა, ყურადღებას არ უთმობდა, იმას რაც მას არ მოსწონდა. მას გაუარა ალერგიამ. ტრენინგის შემდეგ გამოჯანმრთელდნენ ბავშვები, მან ზედმეტი ძალისხმევის გარეშე დაიკლო 12 კილო.

მაგრამ ყველაზე საინტერესო სხვა რამეა. ქმარი, რომელიც არ იყო ტერნინგზე და არ იცოდა რაზე ვსაუბრობდით სწორედ იმ დღეს გადაწყვიტა თავი დაენებებინა დალევისთვის. ქალი ბრუნდება სახლში და მას სახლში მეუღლე ხვდება და ეუბნება:“ გადავწყვიტე დალევას დავანებო თავი“. როგორც კი ქალმა გადაწყვიტა, რომ დღეიდან იქნებოდა ის ვინც არის და არ ითამაშებდა ვიღაცის როლს, ქმარმა დალევას დაანება თავი. 

* * *

მინდა ხაზი გავუსვა, რომ თავად ის ფაქტი, რომ თქვენ დაქორწინებული ხართ, არ ნიშნავს, რომ თქვენ გაიზარდეთ მეოთხე „მატრიოშკამდე“ და გახდით ჩამოყალიბებული ქალი ან მამაკაცი. ეს არის გარკვეული მდგომარეობა, პასუხისმგებლობა, რომლის მისაღწევადაც აუცილებელია გაზრდა - აბსოლუტური გულწრფელობით შვილის როლში საკუთარი მშობლების წინაშე, მეგობრის, მოსწავლის, კოლეგის, ბიზნეს პარტიორის და ა.შ. როლში. შეუძლებელია ამ უნარის გამომუშავება სპორტ-დარბაზში ან ტრენინგზე. შესაძლებელია ამის მხოლოდ შეგრძნება, მას შემდეგ რაც ყველა თქვენი წინა ისტორია ვალების შესახებ საკუთარი თავის, მშობლების და სოციუმის წინაშე გასტუმრებული გექნებათ.

თუ თქვენ ამ დონეზე - ქალის და მამაკაცის ურთიერთდამოკიდებულების დონეზე, მარტო ხართ, ხოლო ურთიერთობები, რომლებიც ადრე გქონდათ - არ იყო ის რაც უნდა ყოფილიყო, ეს ნიშნავს, რომ უნდა გაიხსენოთ „მატრიოშკის“ მუშაობის პრინციპი და გადახედოთ წინა დონეებს. ჰკითხეთ თქვენს თავს: ხართ თუ არა იქ სადაც უნდა იყოთ, გაქვთ თუ არა კარგი სამსახური, კარგი ხელფასი, ურთიერთობები პარტნიორებთან და მეგობრებთან. თუ აქ ყველაფერი 100%-ით კარგად არის მაშინ გააგრძელეთ გზა და ჰკითხეთ საკუთარ თავს: რამდენად გულწრფელი ვარ ჩემს ნათესავებთან - დასთან, დედასთან, მამასთან, ძმასთან, ბებიასთან? და დარწმუნებით ვამბობ, რომ თქვენ, პირად ცხოვრებაში რაღაც ისე არ გაქვთ როგორც უნდა გქონდეთ.

იმ შემთხვევაშიც კი, თუ თქვენ უკვე გყავთ მეორე ნახევარი, მაგრამ მასთან ურთიერთობა არ არის ჰარმონიული - კონფლიქტები, ღალატი, გაუგებრობები - ესეც მეტყველებს იმაზე, რომ არსებობს გაუსტუმრებელი ვალი რომელიმე ქვედა დონეზე. და რა ტრენინგებზეც არ უნდა იაროთ, როგორი ეზოთერიული ცოდნაც არ უნდა მიიღოთ, თუ რომელიმე დონეზე ხარვეზი გაქვთ, წინსვლას და ბედნიერად გახდომას ვერ მოახერხებთ.

როდესაც ვყვები ვალზე მამაკაცის და ქალის ურთიერთობაში, თითქმის ყველა ყურადღებას ამახვილებს არა საკუთარ ვალზე, არამედ საკუთარი მეორე ნახევარის ვალის შესახებ. ამის შემდეგ საკუთარი პარტინიორები მოჰყავთ ჩემს ლექციაზე ან აყურებინებენ ლექციებს: „აი მოუსმინე როგორ უნდა მოიქცე“. მინდა თავიდანვე გითხრათ, რომ ეს გზა არაფრის მომცემია.

დასაწყისშივე ავღნიშნე, რომ ბედისწერის ტრანსფორმაცია იწყება იმ მომენტში, როდესაც ჩვენ ვწყვეტთ დამნაშავის ძებნას და საკუთარ თავზე ვიღებთ პასუხისმგებლობას იმაზე, თუ პირადად მე რას ვგრძნობ, ვფიქრობ, ვაკეთებ. შემიძლია გაგახაროთ - თუ თქვენ საკუთარ თავზე აიღებთ პასუხისმგებლობას საკუთარ ვალდებულებაზე/ვალზე ეს აუცილებლად აისახება მთლიანობაში ურთიერთობაზე.

გაიხსენეთ, რა ხდება როდესაც წყალში აგდებთ ქვას: თავიდან წყლის შხეფები, შემდეგ კი წრეები წარმოიქმნება ამ ადგილიდან, რომელიც თანდათან სულ უფრო და უფრო დიდდება. ზუსტად ასევეა, როდესაც ერთი ადამიანი იწყებს რაღაცის შეცვლას საკუთარ ცხოვრებაში, რაღაც დროის შემდეგ ეს ეფექტი გადადის მის გარშემო ადამიანებზეც. თავდაპირველად ყველაზე ახლობლებზე, შემდეგ მათზე ვინც ცოტა უფრო შორს არის. ამიტომ არ არის აუცილებელი თავიდანვე მოუყვეთ თქვენს ახლობლებს და მეგობრებს ახალი ცოდნის შესახებ ( შემდეგ თავში ვისაუბრებთ რატომ არ ღირს ამის გაკეთება), ჯობია - თავიდან მარტომ აკეთოთ პრაქტიკები და დააკვირდეთ, როგორ ზეგავლენას ახდენს ეს სხვებზე. თუ კი გკითხავენ: „რატომ ხარ ასეთი ბედნიერი? რას აკეთებ ამისთვის?“ ამის შემდეგ შეგიძლიათ მათაც გაუზიაროთ.