მატრიოშკა - მშობლობის ვალი
მატრიოშკა - მშობლობის ვალი
ადამიანი, რომელმაც თავი ქალად ან მამაკაცად იგრძნო და მიაღწია შესაბამის მდგომარეობას, საშუალება ეძლევა გადავიდეს შემდეგ - დედობის ან მამობის დონეზე. ისევე როგორც წინა, ეს დონეც არ არის აუცილებელი ადამიანისთვის. შესაძლებელია სრულყოფილად მოახდინო რეალიზება როგორც ქალმა ან მამაკაცმა მშობლობის გარეშე.
რომელიმე თქვენთგანი იტყვის, რომ მიუხედავად იმისა, რომ „მატრიოშკის“ წინ დონეებზე მას დარჩა ვალები, მას მაინც ჰყავს შვილები. შესაძლებელია ფიზიკურად უკვე იყოთ მშობელი.თუმცა მე ვსაუბრობ იმაზე, რომ ამ დონეზე ჰარმონიულად, ვალების გარეშე გადასვლის შემთხვევაში,პასუხს ადვილად იპოვით შეკითხვებზე, რომლებიც შესაძლოა გაგიჩნდეთ თქვენს შვილებთან მიმართებაში.
ჩემმა 300 000-ზე მეტმა კონსულტაციამ მიჩვენა, რომ პრაქტიკულად არც არავინ არ იცის რას ნიშნავს იყო მშობელი, როგორ აღვზარდოთ შვილები, რათა მათგან რამე კარგი გამოვიდეს. რომელი ემოციების გამომჟღავნება ესაჭიროებათ მათ ყველაზე მეტად. შესაძლოა 24 საათის განმავლობაში იყოთ საკუთარ შვილთან, მაგრამ თუ თქვენ ჩარჩით 12-14 წლის ასაკის დონეზე, რადგან თავად არ დაუბრუნეთ საკუთარ დედას და მამას ვალი, მაშინ თქვენ ვერაფერს ვერ მისცემთ საკუთარ შვილს.
რა სახის პრობლემები შეიძლება გქონდეთ შვილებთან? უშვილობა, როცა ძალიან დიდია შვილის ყოლის სურვილი - უნაყოფობა ან ჩასახვის უუნარობა აშკარა სამედიცინო მიზეზის გარეშე. შვილის ავადმყოფობა, ნათესავებთან ან კლასელებთან პრობლემები, ვერ გადაუწყვეტია სად ჩააბაროს სასწავლებლად, აქვს ქცევასთან დაკავშირებული პრობლემები, მიჯაჭვულობა (კომპიუტერული, კვებითი, ნარკომანია, ალკოჰოლი) და ა.შ.
ამ პრობლემებიდან არც ერთის მოგვარება არ შეიძლება პირდაპირ. ამ ყველაფრის მოგვარება შესაძლებელია მხოლოდ თქვენს მიერ გულწრფელად ნათქვამი „მაპატიე-თი“ რომელიმე წინა დონეზე. ამ სიტყვების ნათელი მაგალითია ჩემი ურთიერთობა მამასთან (ისტორია, რომლის შესახებაც შესავალში ვისაუბრე). ჩემმა რამდენიმე წუთიანმა გულწრფელობამ არამარტო სიცოცხლე შეუნარჩუნა მას, არამედ ჩვენი ოჯახის ისტორიაც შეცვალა და ჩემი კეთილდღეობაც სხვა დონეზე გადაიყვანა. ეს ჩემთვის ვინმეს ადრე რომ ეთქვა არ დავიჯერებდი, ახლა კი მესმის, რომ ეს ნამდვილად მუშაობს. რატომ იმუშავა? შევეცდები აგიხსნათ.
მოდით წარმოვიდგინოთ, რომ მე ვარ მამა, მყავს ორი ვაჟი და მეუღლე. არც ერთ ჩემს ვაჟს არასოდეს არ დაუძახია ჩემთვის მამა და არასოდეს გამოუხატავთ პატივისცემა ჩემს მიმართ. ცოლს არასოდეს არ უთქვამს ჩემთვის რომ მისთვის ნამდვილი მამაკაცი ვარ. მაშინ რაღა მესაქმება აქ? უკვე პენსიაზე ვარ, საკმარისად ვიმუშავე, შვილები გავზარდე, სახლი ავაშენე. პრინციპში გამოდის შემდეგი: „რა დამრჩენია აქ? კარგად იყავით!“ მაგრამ ამ დროს ერთ-ერთი შვილი პირდაპირ მეუბნება: „მამა, დარჩი მე შენ მჭირდები. შენ ისეთი კარგი ხარ, იყავი ჩვენთან კიდევ ცოტა ხანი“. ამ მომენტში შინაგანი სისტემა, რომელიც პასუხისმგებელია რამდენ ხანს უნდა იცოცხლოს ადამიანმა იძლევა კონკრეტულ მითითებას: „საჭიროა კიდევ ცოტა ხანი აქ ყოფნა, იმიტომ რომ აქ საინტერესოა, ჩემს ცხოვრებას აქვს აზრი“.
მხოლოდ საკუთარი თავისთვის ჩვენ არაფერი არ გვაინტერესებს. მიზნებს საკუთარი თავისთვის არ ვაღწევთ, საკუთარი თავისთვის არაფერს არ ვამტკიცებთ. მაგრამ თუ ჩვენ ვინმე შეგვიყვარდა, მაშინვე ჩვენს ცხოვრებაში ჩნდება შთაგონება: ჩვენ ვიწყებთ ლექსების წერას, ხატვას, საკუთარი თავის სრულყოფას ვახდენთ.
ჩვენ ვვითარდებით ვინმეს გამო. ვიღაც დედისთვის, ვიღაც მამაკაცისთვის ან ქალისთვის, ვიღაც ღმერთისთვის, ვიღაც კი დულსინეა ტობოსელისთვის. საჭიროა სტიმული ცხოვრების გაგრძელებისთვის.
რისთვის ჩნდებიან შვილები? რათა მშობლებს დაეხმარონ გრძნობათა სისტემის გადატვირთვაში. როგორც წესი ამ მომენტისთვის ისინი უკვე ძალიან არეულები არიან, ვერ ისწავლეს გულის კარნახით ცხოვრება. იბადება ბავშვი და მშობელი, უნდა მას ეს თუ არა, იწყებს ცხოვრების ახალი ენერგიით შეგრძნებას, უხარია, განიცდის, აქვს სინაზის განცდები, ზრუნავს. ბავშვები გვასწავლიან გახსნილობას, თანაგრძნობის უნარს, გვასწავლიან სიყვარულს, მოთმინებას.
სწორედ ამიტომ შვილის ძირითადი ვალი, რომელზეც ჩვენ უკვე ვისაუბრეთ „მატრიოშკის“ მეორე დონეზე, არის ის რომ არ უნდა ფილოსოფოსობდეს, არ უნდა არიგებდნენ მშობლებს ჭკუას, ისეთ თემებზე,რომლებიც წიგნებში ამოიკითხა, რელიგიიდან და მოგზაურობიდან გაიგო. ის უბრალოდ უნდა გრძნობდეს და უგებდეს მშობლებს.
დროთა განმავლობაში ბავშვები იზრდებიან და თუ ისინი არ მიეჩვიენ გულის კარნახით ცხოვრებას, გულწრფელობას, მაშინ მათ მშობლებს მოუწევთ ლოდინი სანამ შვილიშვილები არ დაიბადებიან, რათა კვლავ განიცადონ გრძნობათა გადატვირთვა.
ჩემს პრაქტიკაში არის ერთი ისტორია, რომელიც ძალიან კარგად უჩვენებს თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ბავშვის როლი მშობლების გრძნობათა გადატვირთვისთვის. ქალმა გადაწყვიტა ემოქმედა „მატრიოშკის“ მიხედვით. საჭირო იყო დედისთვის გამოეთქვა დაგროვილი ნეგატიური გრძნობები და გამოეხატა მადლიერება. დედას აწუხებდა დემენცია, საწოლს იყო მიჯაჭვული და უკვე რამდენიმე წელი ვერავის ვერ ცნობდა. შვილი მივიდა დედასთან და მუხლებზე დაეცა მის საწოლთან და მართლა მოინანია ყველაფერი რასაც წლების განმავლობაში გულით ატარებდა. ამ ყველაფრის შემდეგ დედა მოულოდნელად წამოდგა საწოლიდან და თავისით შეძლო ტუალეტში გასვლა, შემდეგ დაბრუნდა ოთახში და სრულიად საღ გონებაზე დაიწყო ქალიშვილთან საუბარი.
როგორ აღვზარდოთ შვილი? მხოლოდ საკუთარი მაგალითით. თუ თქვენ მას ესაუბრებით ზოგადსაკაცობრიო ღირებულებებზე, თუ როგორ უნდა მოიქცეს სწორად, თუ როგორი მნიშვნელოვანია გულწრფელობა და ტყუილის არ თქმა, მაგრამ ამავე დროს თქვენ თვითონ სხვაგვარად იქცევით - თქვენს შვილს, იქიდან რაც თქვენ ესაუბრეთ, არაფერი არ დაამახსოვრდება და ვერაფერს ვერ გაითავისებს, ის პირდაპირ დააკოპირებს თქვენს ქცევას. თუ თქვენ ამბობთ რომ ალკოჰოლი საშინელებაა, მაგრამ თავად ყოველ საღამოს მიირთმევთ ლუდს, თქვენი შვილიც აუცილებლად დაიწყებს ლუდის დალევას. თუ თქვენ უპატივცემულოდ ექცევით თქვენს მშობლებს, არ გამოხატავთ მათ მიმართ გრძნობებს, თქვენ ვერაფრით ვერ დაარწმუნებთ თქვენს შვილს რომ სხვანაირად მოიქცეს თქვენს მიმართ.
ბავშვი, მისი ქცევა და განსაკუთრებით მისი ჯანმრთელობა იმის მაჩვენებელია თუ რამდენად გულწრფელი ხართ სხვა ადამიანებთან ურთიერთობებში, განსაკუთრებით მეორე მშობელთან. თუ ის აბსოლიტურად ჯანმრთელია ეს ნიშნავს, რომ თქვენ თქვენს ადგილას ხართ. მაგრამ თუ ის მუდმივად გაციებულია, აქვს ალერგია, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დისფუნქცია, ტრავმები და ნებისმიერი სხვა მსგავსი რამ ეს ნიშნავს, რომ თქვენ სადღაც არაგულწრფელი ხართ ურთიერთობაში, პირველ რიგში საკუთარ მეუღლესთან (ან ყოფილ მეუღლესთან). თქვენ პირველ რიგში საკუთარ თავს ატყუებთ. ეს საკმარისი მიზეზია დაფიქრდეთ თქვენს ურთიერთობებზე: სად ხართ არაგულწრფელი, სად ატყუებთ საკუთარ თავს და თქვენს პარტნიორს.
ჩვენთან ლექციაზე დადის წყვილი, რომლებიც ადრე დაქორწინებულები იყვნენ. მათ ჰყავთ საერთო ვაჟი. მიუხედავად იმისა, რომ განქორწინებულები იყვნენ, ბოლომდე ვერ წყვეტდნენ ერთად ყოფნა უნდოდათ თუ არა, მუდმივად ცვლიდნენ გადაწყვეტილებას. ბავშვს დაეწყო ალერგია, რომელიც განსაკუთრებით მწვავდებოდა გაზაფხულზე მცენარეების ყვავილობის დროს. ერთხელაც, როცა ძლიერი შეტევის გამო ბავშვი მოხვდა საავადმყოფოში. დედა იჯდა მის საწოლთან როცა 5 წლის ბავშმა მას უთხრა: „ შენ და მამამ უბრალოდ უნდა იყიდოთ ბეჭდები, დაქორწინდეთ და მაშინ ყველაფერი კარგად იქნება.“ თითქმის ერთი წლის შემდეგ ჩვენი გმირები მართლაც ჩამოყალიბდნენ და გადაწყვიტეს ბოლომდე ერთად გაევლოთ ცხოვრების გზა, დანიშნეს ქორწლის თარიღი, ამასთან ამჯერად გადაწყვიტეს ყველაფერი „ზრდასრულად“ გაეკეთებინათ, არა ისე როგორც პირველ ჯერზე, - ბეჭდებით, პატარა, მაგრამ მხიარული ქორწილით. მოვიდა გაზაფხული, მაგრამ შვილს ალერგია აღარ გაუმეორდა.
ძალიან ბევრი შეკითხვა მოდის თანდაყოლილ დაავადებებზე ბავშვებში. რატომ ხდება ასეთი უსამართლობა? სამართლიანობა. შვილები მოდიან როგორც მშობლების დამხმარეები. თუ მშობელს ძალიან ბევრი ვალი დაუგროვდა მატრიოშკის ყველა დონეზე, შვილები ეხმარებიან ამ ტვირთის ზიდვაში - მათ შორის ავადმყოფობითაც.
შესაძლებელია სხვანაირად მოვახდინოთ ფორმულირება. როდესაც ორი ადამიანი - მამაკაცი და ქალი - ქმნიან ოჯახს, რაღაც დროის შემდეგ მათ ორივეს უყალიბდებათ საერთო იმუნური სისტემა. თუ ერთს რამე ემართება ეს აუცილებლად აისახება მეორე მეუღლეზეც. თუ ოჯახში ჩნდება ბავშვი იმუნიტეტი უკვე სამივეზე ნაწილდება (ოთხივეზე და ა.შ.). თუ ოჯახში ურთიერთობებში ჩნდება პრობლემები, არაგულწრფელობა, ასეთ დროს ზარალდება ყველაზე სუსტი ოჯახში, ბავშვი.
ჩვენ საიტზე განთავსებულია ახალგაზრდა დედის გულშიჩამწვდომი გამოხმაურება. მის ვაჟს დაბადებიდან თითქმის არ ეძინა და არც მას აძლევდა დაძინების საშუალებას: ღამე 15 წუთი ეძინა მერე კი 45 წუთი ტიროდა, შემდეგ ისევ იძინებდა 15 წუთი და ასე გრძელდებოდა მთელი ღამე. ნახევარი წლის განმავლობაში ბავშვის დაბადებიდან არც დედას და არ ბავშვს არ ძინებიათ 3 საათზე მეტი გადაბმულად. დედამ გაუკეთა მას ყველა შესაძლო გამოკვლევა და ანალიზი. მაგრამ ბავშვი აბსოლიტურად ჯანმრთელი იყო, უბრალოდ ასეთი თავისებურებით ხასიათდებოდა. დედა ნელ-ნელა ჭკუიდან იშლებოდა მუდმივი უძილობით.
ერთხელაც წარმოიდგინა თითქოს ფიქრებში შვილს ელაპარაკებოდა: „შვილო, ასე ძალიან რატომ არ გიყვარვარ, რატომ არ მაძლევ დაძინების საშუალებას?“ და ამ დროს ის მიხვდა, რომ შვილი გააჩინა არა იმიტომ რომ მზად იყოს დედობისთვის და რომ შვილი უნდოდა, არამედ მხოლოდ იმისთვის, რომ ესიამოვნებინა მეუღლისთვის, რათა მისთვის ყოფილიყო კარგი მეუღლე. ამის გააზრების შემდეგ ის მაშინვე დაეცა მუხლებზე საწოლის წინ, სადაც მისი ვაჟი იწვა და ტირილით სთხოვდა მას პატიებას. ამის შემდეგ ძალა გამოლეულს ჩაეძინა. მოგვიანებით შეშინებულს გაეღვიძა რომ ბავშვმა არ გააღვიძა, ბავშვს კი მასთან ერთად მშვიდად ეძინა. მას შემდეგ ბავშვს აბსოლიტურად ნორმალურად ეძინა. აღმოჩნდა, რომ საკმარისია საკუთარი თვალთმაქცობის გულწრფელი გაცნობიერება რათა სრულიად შეცვალო სიტუაცია.
ჩვენს პრაქტიკაში არის შემთხვევები, როდესაც ბავშვები ძალიან მძიმე დიაგნოზით განიკურნენ, მას შემდეგ რაც მშობლებმა საკუთარი თვალთმაქცობა გულწრფელობით ჩაანაცვლეს.
ერთხელ ასეთი ექსპერიმენტი ჩავატარე. მეგობრებთან ერთად ვიყავი ინდოეთში, ბევრ მათგანს რუსეთში ჰყავდა შვილები დატოვებული. თუ მეუღლეებს შორის რაღაც იცვლებოდა უკეთესობისკენ - არ აქვს მნიშვნელობა ვისი ინიციატივით, შვილებისთვისაც, რომლებიც იმყოფებოდნენ რამდენიმე ათასი კილომეტრის დაშორებით, რაღაც იცვლებოდა უკეთესობისკენ. მაგრამ თუ მშობლებს შორის ხდებოდა კონფლიქტი, მაშინ შვილებსაც რაღაც უსიამოვნება ხვდებოდათ, სურდო, ორიანი სკოლაში ან რამე სხვა.
თუ თქვენ გყავთ შვილები და ისინი ავადმყოფობენ, ძალიან გთხოვთ პირველ რიგში გადახედეთ თქვენს ურთიერთობას თქვენს მეორე ნახევართან - ცოლთან ან ქმართან. თუ დარწმუნებული ხართ, რომ მეუღლესთან ჰარმონიული ურთიერთობები გაქვთ, მაშინ გადახედეთ „მატრიოშკის“ ქვედა დონეებს, პრობლემების წყარო აუცილებლად იქ იქნება. არასოდეს ეძებოთ მიზეზი ზედაპირზე: „კატის ბეწვზე აქვს ალერგია“, „გასტრიტი აქვს, იმიტომ რომ მაკდონალდში უყვარს ჭამა“. არა! თქვენი შვილის ალერგია და გასტრიტი თქვენი არაგულწრფელობის შედეგია, რადგან თქვენ გულის კარნახით არ ცხოვრობთდა თამაშობთ „კარგის როლს“. ამის გამო თქვენი შვილი ავადმყოფობს, რათა თქვენ ხელახლა გახსნათ გრძნობათა ნაკადი.
რისი გაკეთებაა ამისთვის საჭირო? იყავით ისეთი როგორიც დედა ბუნებამ შეგქმნათ. თუ ხართ შვილი - პატივი ეცით და მადლიერი იყავით მშობლების. თუ ხართ მეგობარი, იყავით მეგობარი და არა მოღალატე. თუ რაღაც არ გაკმაყოფილებთ ნუ იქნებით ლაჩარი, ნუ შეგაშინებთ საკუთარი შიშები - ხმამაღლა ისაუბრეთ მათ შესახებ. თუ ხართ ცოლი, გიყვარდეთ ქმარი, პატივი ეცით თქვენს მეორე ნახევარს, გამოხატეთ მადლიერება. ამის შემდეგ თქვენს შვილებს აღარ მოუწევთ ავადმყოფობა.
ცალკე მინდა დედების ყურადღება გავამახვილო იმაზე თუ როგორ უნდა ეძებონ საკუთარი შვილების პრობლემების მიზეზები: ქალიშვილის ავადმყოფობა და უუნარობა (ქცევასთან დაკავშირებული პრობლემები, არეული ცხოვრება) პირველ რიგში მეტყველებს თქვენს შეუსრულებელ როლზე რომელიმე ახლობელი ქალბატონის წინაშე, დიდი ალბათობით საკუთარი დედის ან იმ ქალბატონის, რომელმაც დედის ფუნქცია შეასრულა; ვაჟიშვილის ავადმყოფობა და არეული ცხოვრება - არის თქვენი არაგულწრფელობის და უპატივისმცემლო დამოკიდებულების შედეგი მისი მამის მიმართ.
ერთ-ერთმა ჩვენმა მსმენელმა გადაწყვიტა მოსულიყო ტრენინგზე ქალიშვილის ავადმყოფობის გამო - მის მოზარდ ქალიშვილს აღმოაჩნდა გულის კედლის დეფექტი. ექიმები ურჩევდნენ ღია გულის ოპერაციას, რომელიც არამხოლოდ უკიდურესად ტრავმულია ორგანიზმისთვის, ასევე მოითხოვს ხანგრძლივ რეაბილიტაციას და მომავალში იწვევს ბევრ შეზღუდვას ბავშვის ცხოვრებაში. ტრენინგზე ქალი მიხვდა, რამდენი გამოუთქმელი გრძნობა ჰქონდა ყოფილი ქმრის, დედის და საკუთარი თავის წინაშე. საკუთარი გრძნობების გაცნობიერების, გამოხატვის, საკუთარი დამოკიდებულებების გადახედვის პარალელურად მოხდა ისე რომ მან გაიცნო ქირურგი, რომელიც იყო ერთადერთი, რომელიც დათანხმდა ჩაეტარებინა ოპერაცია მინიმალური ინვაზიური მეთოდით (გულ-მკერდის გახსნის გარეშე). ოპერაციამ ჩაიარა ძალიან კარგად ისევე როგორც რეაბილიტაციის პერიოდმა.
როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ამ დონის შესახებ ლექციებზე და ტრენინგებზე, როგორც წესი ისმის შეკითხვა: „ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ თუ ჩემმა მშობლებმა არაფერი არ იციან „მატრიოშკის“ შესახებ და არაფერს არ აკეთებენ მასთან მიმართებაში, განწირულები ვართ წარუმატებლობისთვის და ავადმყოფობისთვის?“ არა. «მატრიოშკა» გაძლევთ აუცილებელ ინსტრუმენტებს რათა შეძლოთ საკუთარ ცხოვრებაზე პასუხისმგებლობის აღება და სცენარის შეცვლა. თუ თქვენ გყავთ შვილები, ასეთ შემთხვევაში თქვენ იცით როგორ შეიძლება, რომ მათ დაეხმაროთ რათა უფრო ჯანმრთელები და წარმატებულები გახდნენ.
მშობლები ხშირად სვამენ შეკითხვას: „კარგი დედა ვარ/კარგი მამა ვარ?“ არ არსებობს ინსტრუქცია იმის თაობაზე თუ როგორ უნდა ვიყოთ კარგი მშობლები. შეგიძლიათ იყოთ გულწრფელი ან დაბნეული მშობელი, მაგრამ თქვენ ხართ ერთადერთი შესაძლო მშობელი თქვენი შვილისთვის.