„ადამიანი ვერასოდეს აღმოაჩენს ახალ ოკეანეებს, თუ არ ეყოფა გამბედაობა, რომ ნაპირს მოშორდეს.“

კარგად მოწყობილი ტვინისთვის სიკვდილი მორიგი დიადი თავგადასავალია".

"თითოეული ჩვენგანი ვართ საკუთარი ცხოვრების აბსოლუტური კანონმდებელი, დიდების ან სიბნელის მიმცემი საკუთარი თავისთვის. ჩვენ ვართ ჩვენივე ჯილდო, ჩვენივე სასჯელი. მაშასადამე, ეს გაკვეთილი არის ძალისხმევა და მცდელობა, განასხვავოს ერთმანეთისგან რეალური და არარეალური, ნაკლებად კარგი და უკეთესი, გარდამავალი და მარადიული".

ჰარი, ეს არის ჩვენი არჩევანი, რომელიც გვიჩვენებს, რანი ვართ სინამდვილეში. რომ ჩვენ, ჩვენს შესაძლებლობებს აღვემატებით"

"თქვი ვოლდემორი, ჰარი. ყველა საგანს თავისი სახელი ჰქვია. მე ასე ვახსენებ მუდამ. სახელის წარმოთქმის შიში საგნისადმი შიშს აძლიერებს". (ფილოსოფიური ქვა, გვ. 262).

ჭეშმარიტ სიმდიდრეს და ნამდვილ უკვდავებას მხოლოდ ისინი აღწევენ, რომელნიც თავდაუზოგავი სურვილით არიან მოტივირებულნი და ეს არის ძიების დიდი საიდუმლო.

ადამიანმა უნდა იცოდეს მისი საიდუმლო, თუ არ სურს, რომ ხაფანგში აღმოჩნდეს.

ჩვენ უნდა გამოვიყენოთ ინტელექტი, რათა ჩვენი ძიების ღრმა საფეხურებამდე მივიდეთ და ეს საბოლოო გადასვლა თითოეულმა ადამიანმა მარტომ უნდა განახორციელოს. ვინაიდან ამოცანის საბოლოო პუნქტი მარტო ყოფნას, ყოველგვარი გარეგანი დახმარების არარსებობას ითვალისწინებს.

ურჩხულის დაძლევა არის საკუთარ ჩრდილზე კონტროლის მოპოვების ალეგორია; ესაა ჩვენი შეცდომებისა და ცხოვრებისეული, ხშირად პრიმიტიული ბუნების განსახიერება

ჩვენ გვჭირდება ცოდნის გასაღები, შინაგანი რეალობის კარის გასახსნელად, მაგრამ ეს გასაღები მოჩვენებითია და მისი აღმოჩენა მხოლოდ მას შეუძლია, რომელსაც ამოცანის შესრულების მოწოდება გააჩნია.

ეშმაკის მახე ნიშნავს, რომ ის, რაც ხშირად რბილი და მარტივია, სინამდვილეში მახეს წარმოადგენს და ბოროტებისა და ჩაგვრის დაძლევა ცნობიერებისა და ცოდნის სინათლით არის შესაძლებელი.

ეს პერსონაჟი არის სიბრძნის საპირისპირო, რომელიც ერთი შეხედვით სიკვდილს გაურბის, მაგრამ სინამდვილეში სწორედ მისი მსხვერპლი ხდება იმ გაგებით, რომ საკუთარ უკვდავ სულს კარგავს.