თავი მეცამეტე - ოთხ საფეხურიანი მიდგომა
მომდევნო რამდენიმე თავში მე წარმოგიდგენთ ოთხ საფეხურიან მიდგომას აქტიურ წარმოსახვასთან დაკავშირებით, რომელიც მოცემული პრაქტიკის დასაწყებად გამოგადგებათ. მაგალითად, თქვენ უნდა იცოდეთ სად იმუშავებთ; ასევე უნდა დაამყაროთ გარკვეული კონფიდენციალურობაც და უნდა გადაწყვიტოთ, როგორ აპირებთ თქვენი აქტიური წარმოსახვის ჩაწერას.
ოთხი საფეხური შემდეგნაირად გამოიყურება:
1. არაცნობიერის გამოწვევა.
2. დიალოგი და გამოცდილება.
3. ღირებულებათა ეთიკური ელემენტის დამატება.
4. კონკრეტიკა ფიზიკური რიტუალის მეშვეობით.
დოქტორმა მარია ლუიზა ფონ ფრანცმა აჩვენა, რომ აქტიური წარმოსახვა ბუნებრივად იყოფა ოთხ ძირითად ეტაპად. სხვადასხვა ადამიანი ამ ეტაპებს ერთმანეთისგან ოდნავ განსხვავებულად განიცდის. მე შევეცადე, ამ ოთხი პრაქტიკული საფეხურით ჩამომეყალიბებინა მოწესრიგებული მიდგომა, რომელიც ადამიანთა უმეტესობას საშუალებას მისცემს პარალიზისა და შიშის გარეშე იპოვოს გზა აქტიური წარმოსახვისკენ.
ისევე როგორც სიზმრებთან მუშაობისას, ჩვენ ძალიან დაგვეხმარება საფეხურებად დაყოფილი პროცედურა, რომლებსაც ეტაპობრივად გავყვებით. ეს საშუალებას მოგვცემს გადავლახოთ დაბრკოლებები, დაბნეულობა და გაუკვევლობა, რაც ზოგჯერ ხელის შემშლელ ფაქტორს წარმოადგენს აქტიურ წარმოსახვასთან მუშაობისას.
ფიზიკური რეჟიმის არჩევა წარმოსახვის დაფიქსირებისათვის
სანამ ოთხი საფეხურის აღწერას დავიწყებთ, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, რომ ფიზიკური მეთოდების დეტალები შევიმუშაოთ. თქვენ უნდა აირჩიოთ ფიზიკური ეტაპი და გადაწყვიტოთ, როგორ დააფიქსიროთ თქვენი აქტიური წარმოსახვა.
ეს დეტალები იმაზე მნიშვნელოვანია, ვიდრე თქვენ ფიქრობთ. ბევრი ადამიანი ხელს იქნევს აქტიურ წარმოსახვაზე თავად ამ პროცედურის დაწყებამდე, რადგან ვერ პოულობენ მოსახერხებელ საშუალებას მის დასაფიქსირებლად, აქტიური წარმოსახვის მიმდინარეობისას.
ჩვენ უკვე ვისაუბრეთ შინაგანი სამუშაოს ჩაწერის მნიშვნელობაზე, ეს კიდევ უფრო მეტად ეხება აქტიურ წარმოსახვას. თქვენი შინაგნი დიალოგი ხელით ჩაწერილი ან აკრეფილი უნდა იყოს. ეს არის თქვენი მთავარი დაზღვევა, რათა აქტიური წარმოსახვა ისევ პასიურ ფანტაზიად არ გადაიქცეს. ნაწერი გეხმარებათ ფოკუსირება მოახდინოთ იმაზე, რასაც აკეთებთ, რათა შემთხვევით არ გადავარდეთ ოცნებებში. ჩაწერა საშუალებას გაძლევთ დაიმახსოვროთ და კარგად გაიაზროთ მომხდარი მოვლენები და დიალოგი, რის დაფიქსირებასაც მოახერხებთ.
წერა არ არის აქტიური წარმოსახვის ჩაწერის ერთადერთი საშუალება. მოგვიანებით კიდევ რამდენიმე მიდგომას აღვნიშნავ. მაგრამ ადამიანების უმეტესობისთვის წერა უმარტივეს და ყველაზე ეფექტურ გზას წარმოადგენს.
როგორ ჩავიწეროთ
აქამდე მოყვანილი აქტიური წარმოსახვის ორი ნიმუში აჩვენებს ტიპიურ ფორმატს, რომელსაც აქტიური წარმოსახვის ჩასაწერად იყენებენ. პირველ ნიმუშში ქალბატონმა გამოიყენა საკუთარი ბლოკნოტი და ყველაფერი ხელით დაწერა. მან დიალოგის თავზე მიუთითა, თუ ვინ საუბრობდა კონკრეტულ მომენტში.
პირადად საკუთარი წარმოსახვის ჩასაწერად საბეჭდ მანქანას ვიყენებ. საბეჭდ მანქანასთან ერთად საკუთარ წარმოსახვას უფრო სწრაფად ვწერთ და იმდენად არ ვიღლებით, რამდენადაც ხელით ჩაწერისას. მიუხედავად ამისა, ბევრს მაინც ხელით წერა ურჩევნია და იუნგიც ამ მეთოდს იყენებდა. ზოგი ფიქრობს, რომ ხელით ჩაწერაში უფრო მეტი "ბუნებრივობა" იგრძნობა. სცადეთ ორივე მეთოდი და ნახეთ, რამდენად მოგერგებათ. თუ მას ვერ ეთავსებით, შეგიძლიათ მოიფიქროთ ჩაწერის საკუთარი მეთოდი. მთავარია გქონდეთ მარტივი გზა, რომელიც დააფიქსირებს წარმოსახვაში მომხდარ მოვლენებს და პერსონაჟებთან გამართულ დიალოგებს.
აქტიური წარმოსახვის დაფიქსირების განსხვავებული გზები
აქტიურ წარმოსახვასთან დაკავშირებით განსაკუთრებულ რეჟიმში მხოლოდ რამდენიმე ადამიანი მუშაობს. მათ შეუძლიათ შინაგანი გამოსახულება გამოხატონ ცეკვით, მუსიკით, ხატვით, ძერწვით ან ხმამაღლა საუბრით.
ერთხელ მე მყავდა პაციენტი, რომელიც მოცეკვავე გახლდათ და შინაგანი მოვლენებისა და დიალოგების გამოხატვა მხოლოდ და მხოლოდ ცეკვით შეეძლო. როდესაც ეს პირველად გააკეთა, ფაქტობრივად იმდენად შევშინდი, რომ კრიჭა შემეკრა. იგი მოძრაობით ავლენდა მთელს უხეშობას, მთელს სილამაზეს, დრამას, ბრძოლას და ტრაგედიას, რაც კი მის შინაგან სამყაროში ხდებოდა და ეს ყველაფერი - ცეკვის საშუალებით. იგი ცეკვავდა თითოეულ პერსონაჟს, ასრულებდა თითოეულ როლს და განასახიერებდა ცხოველებს, რომლებიც ღრიალებდნენ, ყვიროდნენ და ტიროდნენ.
როდესაც მისი სესია დასრულდა, მე მოკუნტული ვიჯექი და სკამში ჩამალვას ვცდილობდი. მან მხიარულად თქვა: "კარგი რობერტ, ახლა შეგიძლია გამოხვიდე".
ყოველი სესიის შემდეგ იგი სიტყვიერად გადმომცემდა რა იცეკვა, რა იგრძნო, რა დაინახა წარმოსახვაში და რას ნიშნავდა ეს ყველაფერი მისთვის. სწორედ ეს ინფორმაცია მეხმარებოდა, რადგან ცეკვა ჩემთვის სრულიად უცხო იყო. ამაზე საუბარი კი თავის მხრივ გოგონას დანახულისა და განცდილის უკეთ გაცნობიერებაში ეხმარებოდა.
თუ ნებისმიერ ამ მეთოდს გამოიყენებთ, ისიც იცოდეთ, რომ ასევე ამ ყველაფრის ჩაწერაც მეტად კარგია. წერა ყოველთვის ეხმარება ფოკუსირებას და ცნობიერებას. სწორედ ამის გამო, ადამიანთა უმეტესობისთვის წერა საუკეთესო ხელმისაწვდომი ფორმაა.
ფიზიკური გარემო
როდესაც გადაწყვეტთ, როგორ ჩაიწერთ თქვენს წარმოსახვას, თქვენ უნდა მოაწყოთ საკუთარი ოთახი, რომელიც საკმარისად წყნარი და კერძო იქნება, რათა შეგეძლოთ ცოტა ხნით მაინც გამოეთიშოთ გარესამყაროს. თქვენ ნამდვილად ვერ შეძლებთ საკუთარ თავთან დიალოგს თუ კარებზე კაკუნი და სატელეფონო ზარები ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ გაწუხებთ.
უთხარით სახლში ყველას, რომ არ შეგაწუხოთ გარდა ბირთვული აფეთქებისა ან მეორედ მოსვლისა. თქვენ გაქვთ ასეთი სახის უფლება თავისუფლების, კონფიდენციალურობისა და უსაფრთხოების შესახებ, ეს კი შინაგან სამყაროში მოგზაურობისთვის გჭირდებათ.
თქვენ ასევე გჭირდებათ მარტო ყოფნაც. რაც არ უნდა ახლო ინტიმური ურთიერთობა გქონდეთ სხვა ადამიანთან, როგორც წესი, მაინც შეუძლებელია სხვისი თანდასწრებით შინაგანი საიდუმლოს გამოფენა. შეიძლება ოთახში სიარული, ტირილი, გინება ან ხმამაღლა საუბარი მოგინდეთ, რაშიც ხელი არაფერმა უნდა შეგიშალოთ. თქვენ უნდა შეგეძლოთ გაუშვათ თქვენი უხეში გრძნობები და ემოციები ყოველგვარი ფიქრის გარეშე, რომ ვიღაც გიყურებთ და გისმენთ.
არსებობს ცდუნებაც, რომ აქტიურ წარმოსახვას გადაჭარბებულად ლამაზად და შთამბეჭდავად მოვახდენთ, რათა სხვა ადამიანის თვალში ყველაფერი კარგად გამოიყურებოდეს. საკუთარი აქტიური წარმოსახვის მაგალითს მხოლოდ თქვენ უნდა კითხულობდეთ და სხვა არავინ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ძალიან რთული იქნება გულწრფელნი იყოთ იმაში, რასაც ჩაიწერთ.
ახლა, როდესაც სამუშაო ადგილი იპოვეთ, კარები ჩაკეტეთ და გადაწყვიტეთ, როგორ ჩაიწერთ აქტიური წარმოსახვის სესიას, თქვენ მზად ხართ დასაწყებად.