7 - ანარეკლის ილუზია
7. ანარეკლის ილუზია
დეკლარაცია
ადამიანი სარკის წინ მდგომ კნუტს ჰგავს, რომელიც ვერ ხვდება, რომ საკუთარ გამოსახულებას უყურებს. თქვენ გგონიათ, რომ ისეთი გარემოებების ზემოქმედების ქვეშ იმყოფებით, რომლის შეცვლაც არ შეგიძლიათ. სინამდვილეში ეს ილუზია, ბუტაფორიაა, რომლის დანგრევაც სურვილისამებრ ადვილად შეგიძლიათ. თქვენ გაუცნობიერებლად მოძრაობთ ჩაკეტილ წრეში: აკვირდებით რეალობას - გამოხატავთ დამოკიდებულებას - სარკე კი თქვენი დამოკიდებულების შინაარსს აფიქსირებს რეალობაში. გამოდის ეს ჩაკეტილი წრე პირიქით მუშაობს; თქვენი ფიქრების ანარეკლის მიხედვით ხდება რეალობის ფორმულირება, ხოლო ფორმას, თავის მხრივ, ძირითადად განსაზღვრავს ანარეკლი. რეალობის მართვის პრინციპი მდგომარეობს იმაში რომ, შემოვატრიალოთ ეს წრე საპირისპირო მხარეს: ჯერ საკუთარ თავში ჩავიხედოთ, და მხოლოდ ამის შემდეგ სარკეში.
ახსნა
სარკეზე დამოკიდებული ადამიანი, თავისი ურთიერთობით - პრიმიტიული რეაქციით რეალობისადმი, სრულიად პრიმიტიულად ცდილობს დაეწიოს გამოსახულებას სარკეში და რაიმე შეცვალოს მასში. ახლა ვცადოთ შემოვატრიალოთ სარკისებური წრე: გამოვხატავთ დამოკიდებულებას - სარკე აფიქსირებს დამოკიდებულების შინაარს რეალობაში - ვაკვირდებით რეალობას. რას მივიღებთ ამ შემთხვევაში? წყდება ანარეკლის პრიმიტიული და უიმედო კონსტატაცია, მის ადგილს კი იკავებს განზრახვა და მიზანმიმართული შინაარსის კონსტატაცია. ნაცვლად იმისა, რომ სარკეში დანახულის მიმართ გამომეხატა უკმაყოფილება, მე ვტრიალდები და გონებაში ვიწყებ იმ შინაარსის ფორმირებას, რომლის დანახვასაც ვისურვებდი. ესაა გამოსავალი სარკისებური ლაბირინთიდან. სამყარო ჩერდება და იწყებს ჩემი მიმართულებით მოძრაობას. როდესაც კონტროლზე აიყვანთ თქვენს დამოკიდებულებას რეალობისადმი, საქმეში ერთვება გარე განზრახვა, რომლისთვისაც არ არსებობს არაფერი შეუძლებელი. აუცილებელია ყურადღების გადატანა ანარეკლიდან შინაარსზე. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, უნდა აკონტროლოთ საკუთარი ფიქრები. უნდა იფიქრო არა იმაზე რაც არ გინდა და რასაც გაურბიხარ, არამედ იმაზე რაც გინდა და რის მიღწევასაც ცდილობ.