27. ანარეკლის დევნა
27. ანარეკლის დევნა
დეკლარაცია
როგორ იქცევა ადამიანი, როდესაც ხედავს, რომ ხდება ის რაც მას არ უნდა? ჩვეულებრივი გონება უშედეგოდ ცდილობს სარკის ანარეკლზე ზეგავლენის მოხდენას, როდესაც თავად მდგომარეობის შეცვლაა საჭირო. მდგომარეობა კი წარმოადგენს ფიქრების მიმართულებასა და ხასიათს. სრულიად აბსურდული სიტუაციაა; სარკის წინ მდგომი ადამიანი, ცდილობს დაიჭიროს და შეცვალოს საკუთარი ანარეკლი სარკეში. აუცილებელია სარკეს მოვწყვიტოთ თვალი და უარი ვთქვათ შეზღუდული განზრახვის მეშვეობით სამყაროსთვის სასურველი მიმართულების მიცემის მცდელობას. თუ თქვენ მიზანმიმართულად აგზავნით სამყაროში თქვენს აზრფორმებს და ყველაფრის მიუხედავად მაინც პოზიტიურ დამოკიდებულებას ავლენთ, ყველაფერი ისე იქნება როგორც თქვენ გსურთ.
ახსნა
საჭიროა ფიქრების ინვენტარიზაცია და იქიდან ყველა ნეგატიური ნაწილაკის ამოღება. უკმაყოფილება, არნდომა, უარყოფა, გაკიცხვა, სიძულვილი, უნდობლობა და ა.შ. მთელი ეს ნაგავი უნდა ჩავტენოთ ტომარაში და ნაგავსყრელზე მოვისროლოთ. თქვენი ფიქრები იქითკენ უნდა იყოს მიმარტული რაც გსურთ და მოგწონთ. აი მაშინ კი სარკეშიც მხოლოდ სასიამოვნო რამეები აისახება. მეორე მხრივ მზად იყავით, რომ გარკვეული პერიოდის განმავლობაში თქვენს სამყაროს შრეზე არანაირი ცვილება არ მოხდება. ან პირიქით, გამოჩნდება ბევრნაირი უსიამოვნებები. და მერე რა? ეს მხოლოდ დროებითი უსიამოვნებებია, რომლებიც თქვენი რეალობასთან ურთიერთობის ახალ დონეზე „აყვანასთან“ დაკავშირებით წარმოიქმნა. თქვენ ხომ იცით რომ სარკე ოდნავი დაყოვნებით მუშაობს. ყველაფრის მიუხედავად უნდა შეინარჩუნოთ თქვენი მიმართულება. შეინარჩუნოთ სიმშვედე მაშინ როცა არაფერი ხდება, სწორედ ისე უნდა იყოს როგორც ზღაპარში; „უკან მოიხედავ, - გაქვავდები.“ დაე ახლა სარკეში ყველანაირი უცნაურობა ხდება, მაგრამ მე ხომ ვიცი; რომ ადრე თუ გვიან იქ ის მდგომარეობა აირეკლება რომელსაც მე ვქმნი ჩემს ფიქრებში. თუ მე არ ავყვები უკან მოტრიალების ცდუნებას და ჩემსაზე მტკიცედ დავდგები, სარკეში ჩემთვის სასურველი რეალობა გაჩნდება. ყველაფერი ჩემებურად იქნება.