59. გადაწყვეტილების მიღება
59. გადაწყვეტილების მიღება
დეკლარაცია
როდესაც ფიქრობთ, თუ როგორ უნდა მოიქცეთ, პროცესში ჩართულია მხოლოდ გონება. ის აანალიზებს ღირსებებსა და ნაკლოვანებებს, ადგენს თავის კონცეფციას ისე, რომ ის იყოს რაციონალური და დამაჯერებელი, და ამასთან ერთად ითვალისწინებს გარშემომყოფების აზრს. სულის წინათგრძნობა, როგორც წესი მხედველობაში არ მიიღება. ასეთ შემთხვევაში გონებას ღრმად სძინავს. დაე ეძინოს, ნუ შეუშლით ხელს, სანამ ის გადაწყვეტილებას არ მიიღებს. იმ მომენტში, როდესაც გადაწყვეტილება მიღებულია, ნუ მოუსმენთ ნურავის, გაიღვიძეთ და კითხეთ თქვენს თავს: რას გრძნობდით როდესაც გადაწყვეტილება იქნა მიღებული? სულიერი კომფორტის მდგომარეობა დაგანახებთ სულის დამოკიდებულებას გონების გადაწყვეტილების მიმართ.
ახსნა
ყოველთვის, როდესაც გადაწყვეტილების მიღება გჭირდებათ, ჯერ მოუსმინეთ გონებას, ხოლო შემდეგ კი სულს. როგორც კი გონება მიიღებს გადაწყვეტილებას, სული მასზე რეაგირებს პოზიტიურად ან ნეგატიურად. გადაწყვეტილების მიღებისას გეუფლებათ წამიერი განცდა. ამ მომენტში, გონება ისე იყო გართული თავისი ანალიზით, რომ არ ეცალა გრძნობებისთვის. გაიხსენეთ როგორი იყო სულ პირველი, წამიერი შეგრძნება რომელიც დაგეუფლათ გადაწყვეტილების მიღების შემდეგ. თუ ეს იყო რაღაც სიმძიმის შეგრძნება გონების ოპტიმისტური მსჯელობის ფონზე, ე.ი. სულის პასუხი აშკარად უარია. თუ სულის პასუხია „არა“, გონების კი „დიახ“, - მაშინ უარი თვქვით, თუ ეს შესაძლებელია. სულმა ყოველთვის ზუსტად იცის რა არ უნდა. არსებობს ერთი მარტივი და საიმედო ალგორითმი სულიერი უარის დასადგენად: თუ თავის დარწმუნება და დაყოლიება გიწევთ დადებითი პასუხი სათქმელად, ე.ი. სული ამბობს „არას“. გახსოვდეთ, როდესაც სული ამბობს „არას“, არ არის საჭირო თქვენი თავი საპირისპიროში დაარწმუნოთ.