63. განზრახვის საჭევარი
63. განზრახვის საჭევარი
დეკლარაცია
თუ გსურთ მიზნის მიღწევა, სურვილი უნდა გარდაქმნათ მყარ განზრახვაში. ოცნებები არ სრულდება. დაიოკეთ მიზნის მიღწევის ჟინი. მიზანს მაშინ მიაღწევთ, როდესაც გექნებათ მყარი განზრახვა. ჟინი - ეს წარუმატებლობის ნაწილია: რაღაც წარმოუდგენლად ძლიერ მინდა, და ამავდროულად მეშინია, რომ არ გამომივა. და რატომ მეშინია? რადგან თავად მიზნის ნაცვლად, მისი მიღწევის გზებზე ვფიქრობ. შეწყვიტეთ მიზნის მიღწევის გზებზე ფიქრი. თქვენი ამოცანაა ფიქრი მიზანზე - როგორც უკვე შემდგარ ფაქტზე, - გონებაში მიზნობრივი სლაიდის ტრიალი. მიზნისკენ მიმავალ გზაზე, სულაც არ მოხდება ის რასაც თქვენ მოელით, ან შეიძლება საერთოდ არაფერიც არ მოხდეს. ამან არ უნდა დაგადარდოთ. როგორც არ უნდა ვითარდებოდეს მოვლენები, ნუ გადაუხვევთ აღებული კურსიდან. თქვენი დევეზია: „მე არ მსურს, და არც მოველი, მე განზრახული მაქვს.“
ახსნა
თქვენი მდებარეობა ვარიანტთა სივრცეში მიზანთან მიმართებაში ისეთია, თითქოს გაშლილ ზღვაში იმყოფებით ნავით. იმისათვის რომ ხმელეთს მიაღწიოთ, საჭიროა მუდამ იცუროთ ჩრდილოეთის მიმართულებით, საითკენაც მიგითითებთ კომპასის ისარი, - თქვენი ფიქრის მსვლელობის მიმართულება. სანამ წარმოიდგენთ სურათს, სადაც თქვენ აღწევთ ხმელეთს და აბიჯებთ მასზე ფეხს, თქვენი „ისარი“ სწორ მხარესაა მომართული. საჭიროა იფიქროთ მიზანზე და მოუსვათ ნიჩბებს. სხვა არაფერია საჭირო. მოუთმენელი გონება იწყებს ცქმუტვას და აჩერებს ცურვას: „სწორი მიმართულებით მივდივართ? მალე მივალთ? ძალა თუ არ გვეყო? თუ ხმელეთი იქ არ დაგხვდა? საერთოდ სხვა მიმართულებით უნდა გავცუროთ!“ შედეგად კომპასის ისარი რყევას იწყებს, და ნავი გამუდმებით იცვლის კურსს. გონება ვერ ხედავს მოძრაობას ვარინატთა სივრცეში, ამიტომაც ეჭვობს და ფორიაქობს. ის მიეჩვია სიტუაციის კონტროლს. გონება მხოლოდ მაშინ დამშვიდდება, თუ მას ისეთი რამით დავასქმებთ, რისი არსიც მისთვის გასაგები იქნება. და თქვენც უთხარით მას, რომ კურსის მიმართულებით ეჭიროს საჭე. ფიქრის მსვლელობაზე კონტროლი - ეს არის გონების შესაფერისი სამუშაო.
